"Of we nu eindelijk eens werk gingen maken van die Pandala-bespreking?", vroeg de hoofdredacteur. "Ja maar, we hebben nog geen tijd gehad om het album te lezen,” repliceerden we, “maar allez, we zullen er eens invliegen, zie.” Twee minuten later konden we aan onze recensie beginnen.

Pandala is namelijk een tekstloze strip over een antropomorfe panda die op zoek gaat naar de killers van zijn ouders (Bambi meets Conan the Barbarian) en echt veel leestijd hadden we daar niet voor nodig. Vorig jaar waren we echt wel overtuigd door de eerste twee delen uit de reeks, waarbij sfeervolle tekeningen en een aangenaam coming-of-age-verhaal mooi hand in hand gingen. In dit derde (en laatste) deel geraakten we maar niet in het warrige actieverhaal en stoorden we ons vooral aan het hobbelende ritme, als was een halfgare freejazzdrummer na een nachtje doorzakken serieus de tel kwijt. Misschien miste tekenaar/scenarist Bertrand Hottin de inbreng van scenarist-van-het-eerste-uur Anthony Roux (Tot) die in de loop van de jaren toch heel wat ervaring opgebouwd heeft met zijn Dofus, een stripafgeleide van een populair MMORPG-game.

Als ze in Pairi Daiza een bijkomend product zoeken om de pandahype nog wat aan te zwengelen, blijft deze Pandala niettemin een aanrader. Tieners die de pluchen beertjes al wat ontgroeid zijn, zullen hier zeker geïnteresseerd in bladeren als er een strategische plaats in de souvenirshop voor ingeruimd wordt. En als Dark Dragon Books dan nog een aantrekkelijk geprijsde integrale uitgave zou voorzien, nemen ze het album hoogstwaarschijnlijk nog mee naar huis ook!