Zelden keken wij zo vol verlangen uit naar het tweede deel van een strip en dat is de schuld van tekenaar en scenarist Jim. Met het eerste deel van Een Nacht in Rome heeft Jim ons in een zekere state of mind gebracht en die is beklijvend. De toenemende spanning op het onzichtbare koord dat de twee hoofdpersonen Raphaël en Marie verbindt, is fascinerend, werkt hypnotiserend. Toen Raphaël en Marie twintig jaar jong waren, maakten ze een afspraak om elkaar precies twintig jaar later, op hun gezamenlijke veertigste verjaardag, terug te zien in Rome. Hun levens gingen elk een andere kant op, maar de waakvlam van hun liefde bleek niet gedoofd toen Marie door middel van een videoboodschap uit het verleden Raphaël herinnerde aan die oude belofte. Raphaël, zo zagen we in deel 1, heeft juist zijn leven op het goede spoor en is dol op zijn vriendin Sophia. Het is dan ook hartverscheurend om te zien hoe Raphaël Sophia in de trein achterlaat om zijn afspraak met Marie in Rome na te komen. Maar wat jaagt hij na? En wat wil Marie bereiken met dit roekeloze avontuur?

Het brandende verlangen waarmee wij uitkeken naar dit vervolg blijkt ook de rode draad te zijn in dit onmogelijke liefdesverhaal. Verlangen naar het verleden, verlangen naar die ander, verlangen naar de onbereikbare liefde. Maar ook andere emoties zoals boosheid, verdriet, passie en bindingsangst spelen een belangrijke rol. Het geheel is zo perfect omdat Jim zijn verhaal niet beperkt tot de twee hoofdpersonen. Juist door te laten zien wat zij door hun handelen en plotselinge weerzien teweegbrengen bij hun naasten en daarbij ook de eigen gevoelens en onzekerheden van die personages te betrekken, geeft meerwaarde en geeft het verhaal kracht.

Wat verder opvalt is hoe kunstig het verhaal geconstrueerd is. Ogenschijnlijk onbelangrijke scènes hebben zeker een functie of dienen al dan niet als metafoor. De gekooide Russische bruidegom op een exorbitant feest is een goed voorbeeld daarvan. Klapstuk is natuurlijk de showmonnik die zijn ziel zuivert door van een Romeinse brug af te springen. Hoe dat terugkomt in het verhaal mag je zelf (her)ontdekken.

Ook dit tweede deel is net als het eerste album weer prachtig getekend en leest als een film. De zwerftocht door het nachtelijke Rome van de twee hoofdrolspelers doet ons denken aan de fantastische romantische beelden uit To Rome With Love van Woody Allen. Dat er een filmversie komt van dit verhaal, waar Jim ook zelf aan meewerkt, komt ons dus niet vreemd voor.

Hoewel dit verhaal prachtig is afgerond heeft Jim laten weten dat er twee extra delen komen die een tweede tweeluik vormen. Je zal ons niet horen protesteren, maar voorlopig zijn we meer dan tevreden met het slotdeel van dit bijzondere tweeluik.

Om volledig te zijn vermelden we nog dat nu eerst de gelimiteerde hardcovereditie van deel 2 van  in de winkel ligt. De softcovereditie van dit slotdeel verschijnt later dit jaar. Saga Uitgaven doet dat in onze ogen prima en met die prachtige coverillustraties van Jim moeten we uitkijken dat we straks niet in de verleiding komen om die softcover ook nog eens aan te schaffen.