Guilhem wordt gekweld door een weerkerende droom waarin een oude heremiet hem vraagt: "Waar ergens bevind je je in het labyrinth?" Nita, met wie hij eindelijk opnieuw samen is, zal het allemaal worst wezen. Ze raadt hem aan alles te vergeten, zich niet langer in te zetten voor de Kathaarse zaak en van het leven te genieten. Een vrijpartij bezegelt haar raadgeving. Maar elders doen spionnen kond van een Kathaars geheim over een verborgen labyrinth, een onzichtbare kathedraal, het enige tastbare gebedsoord van de Kathaarse religie. Kardinaal Arnaud Gui is te zeer geïntrigeerd om het als kletspraatjes weg te wuiven. Het komt er uiteindelijk op neer dat hij Nita als pasmunt gebruikt om zijn slag thuis te halen. Verliest Guilhem nu wéér zijn geliefde?

Van de ooit zo productieve scenarist Makyo zien we met mondjesmaat nieuwe albums verschijnen, àls ze al worden vertaald! Ik Ben een Kathaar herinnert ons eraan dat hij een van die auteurs is die weten hoe ze een verhaal moeten opbouwen, emoties doseren en spanning inlassen. Neem daar nog het altijd boeiende thema van het Kathaarse geloof, een uitgeroeide splinterreligie van het katholicisme, een getormenteerd hoofdfiguur (die in se weinig van zijn natuur aan de lezer prijsgeeft) en het pleit is al voor meer dan de helft gewonnen. De overige helft vult Makyo per nieuw deel verder in met scheuten mysterie, wreedheden, confrontaties, goed geschreven dialogen, tehologische inzichten en een niet te onderschatten ondersteuning van de tekenaar, Alessandro Galore, die het sombere uit de vroeg-veertiende-eeuwse middeleeuwen puurt.

Met dit vijfde deel heeft Daedalus de Franse reeks helemaal bijgebeend. Maar hoe zit het met het vervolg in het Frans?