Zeven jaar geleden, ahum, verscheen de vertaling van het vorige album. Schoorvoetend is Arboris de laatste tijd aan een inhaalslag begonnen. Ook het laatste deel van Koblenz diepte de uitgeverij nu op uit de kast met te vertalen strips.

Dat slotalbum is lang niet zo geweldig als alle voorgaande delen. Vooreerst: waar is Koblenz? De dokter met het mechanische hart ligt op sterven en participeert amper aan het verhaal. In de plaats treedt Clara op als actieheldin... als terroriste eigenlijk. In het Berlijn van begin twintigste eeuw legt ze in opdracht van een groepje terroristen (variërend van brave burgers tot infiltranten) bommen in een fabriek, op een spoorlijn en een volgende missie moet in een warenhuis gebeuren. Dat doet ze allemaal voor de mysterieuze M die via talloze groepjes anarchisten Berlijn wil destabliseren. Maar M kent ook Koblenz. Wat zit hier achter? Is het daarom dat Clara zich verlaagt tot het doden van onschuldige burgers?

M voor Anarchie is niet meer ondergedompeld in het heilige vuur dat de vorige delen zo kenschetste. Tuurlijk, de pagina's zien er weer fabuleus uit. Thierry Robin lardeert zijn kaders met franjes en krullen die ofwel een industriële look hebben of schatpichtig zijn aan de art nouveau. De decors zijn werkelijk verbluffend. Naar het einde toe verwatert dat. Van het verhaal hadden we echter meer verwacht, dit staat niet op hetzelfde, volgens ons hoge niveau van de vorige delen. M voor mineur, want zo eindigt het toch enigszins. Maar als complete reeks kunnen we Koblenz moeiteloos aanraden.