Durango wordt doorheen de hele serie gedreven door haat in het algemeen en wraak in het bijzonder. In de jongste cyclus keert het tij niet. Wanneer hij een knappe Washo-indiaanse redt uit de klauwen van vijandige Shoshone-indianen raakt hij verwikkeld in een sliert afrekeningen, niet in het minst door zijn eigen voornemen om Cobra en zijn opdrachtgever Steiner voorgoed uit te schakelen. Steiner is de man met de touwtjes in handen die verantwoordelijk is voor de moord op Durango's vrouw.

Met dit laatste deel van de driedelige cyclus, die volledig is getekend door Yves Swolfs' opvolger Thierry Girod, worden de meubelen gered. In de voorgaande delen waren zowel het hoofdpersonage als de reeks op de dool. Privéproblemen bleken de aanleiding te zijn voor de stuurloosheid van het scenario.

Girod daarentegen tekent weer de pannen van het dak. Het is zoals Swolfs, het is zoals zijn andere grote voorbeeld Jean Giraud en het is ook een blijvende hommage aan de betere westernfilms. Met evenveel zorg voor zijn personages en de details, besteedt hij aandacht aan het uitwerken van spannend gelay-oute pagina's. Dat deed hij heus niet op een drafje.

Het grote verkoopsucces van de reeks — Durango is de best verkopende stripserie van Arboris! — is absoluut terecht. Helaas staat de reeks eventjes on hold. Girod wil zich op andere projecten storten in andere genres en gaf nog geen uitsluitsel over zijn verdere betrokkenheid bij Durango. Swolfs op zijn beurt wil terug naar de basis... en daarvóór want hij broedt op een prequelserie die zich vóór Durango 1: Sterven als een Hond afspeelt.