Naoki Urasawa, de Stephen King van de Japanse strip (althans van de manga’s die wij kennen), heeft onlangs zijn bestseller 20th Century Boys beëindigd. Het finale hoofdstuk verschijnt na een epos van zeven jaar vertellen in het Japanse magazine Big Comic Spirit van Shôgakukan. Maar ook dat is slechts schijn want het is niet meer dan een korte onderbreking, zo verklaart de auteur, tot een volgende ontmoeting. In de lente van 2007 begint hij er opnieuw aan. Zover zijn we nog niet in het Nederlands, maar de achterstand wordt alweer een tikkeltje ingehaald met de verschijning van deel 2 en 3.

Pendelend tussen flashbacks uit de jaren zestig, de jeugdjaren van Kenji en zijn vrienden, en het heden van 2000 vernemen we met mondjesmaat meer over het mysterieuze personage Vriend. Deze sekteleider blijkt de oude schoolvrienden van vroeger te kennen, meer zelfs: hun gefantaseerde rampverhalen past hij in de realiteit toe. Om te beginnen zaait een virus dood en verderf in San Francisco en Londen waarna de internationale luchthaven van Narita opgeblazen wordt door een bom. Om één of andere reden heeft Vriend het gemunt op de gehele mensheid. Willens nillens is Kenji betrokken partij, eigenlijk een onbewuste medeplichtige. Probeer daar maar eens het hoofd bij koel te houden. Vooral als je inwonende moeder je de oren van de kop zaagt om je beste beentje voor te zetten om van de combini (een 24/7-winkel) een goeddraaiende zaak te maken. Het valt niet mee met je nichtje (waar ook wat aan schort! — lees deel 3) de ganse werkdag op je rug en het lot dat op je weegt om de wereld te redden.

Net zoals in de succesvolle tv-serie Lost wordt het mysterie alleen maar groter door de introductie van nieuwe personages met elk hun eigen besognes, achtergronden en doelstellingen. Urasawa moet er haast een aparte boekhouding op nahouden om alle verhaallijnen te bemeesteren. Voor de lezer, wij en jij, valt het wonderwel nog te volgen, houd er evenwel je hoofd bij. Bepaalde draadjes krijgen nu al een hoogst dramatisch, zelfs droevig einde (bijvoorbeeld de bijna gepensioneerde politiespeurneus Cho) en de samenvattingen aan het begin van elk deeltje helpen je weer op weg.

Wat de uitgave van deze topthriller helaas ontsiert, zijn de tientallen schrijffouten en foute woordsplitsingen in de nochtans korte redactionele teksten op de flapjes en inleidingen. Voor een lage verkoopprijs heb je anders wel telkens een tweehonderdtal pagina's leesmateriaal ter beschikking. En het moet gezegd, 20th Century Boys is niet alleen één van de beste vertaalde manga's op de markt, het behoort tevens tot de allerbeste strips van het moment tout court.