|
|
Bibliografie van Pascal Garray • De Smurfen (deel 27, 28) • Steven Sterk (vanaf deel 8)
| | Bibliografie van Alain Jost • De Smurfen en het Verloren Dorp • Szereszewski
| | Bibliografie van Thierry Culliford • De Smurfen (vanaf deel 18) • German en Wij (deel 1, 5) • Johan en Pirrewiet (vanaf deel 14) • Johan en Pirrewiet: De Integrale • Steven Sterk (vanaf deel 8)
| |
|
DE SMURFEN 30 De Gouden Boom
Pascal Garray + Alain Jost/Thierry Culliford • Standaard Uitgeverij 48 p. (SC)
|
|
Waar is da feestje? |
|
Het lijkt wel actueel kort na de ramp op de festivalweide van Pukkelpop. Ook in De Gouden Boom wordt een feestje van de Smurfen verstoord door een natuurramp. De bliksem slaat in op een met goud omwikkelde stam van de zeldzame bomensoort Storax. Door rond de boom de Storaxsmurf te dansen en in een krans toepasselijke voorwerpen te leggen, hopen de Smurfen daarmee bijvoorbeeld een goede oogst... of een nieuwe broek af te dwingen. Door een zware regenbui kan het heidens tafereel niet beëindigd worden. Vanaf dan lijken pech en ongeluk toe te slaan bij de tere Smurfjes. De Angstsmurf voorspelt een jaar vol ongeluk en de Smurfjes tuinen in de onheilsprofetie. Worteltjes worden rot, Brilsmurf loopt tegen een hark, het eten is aangebrand, een kleine aardbeving teistert het dorpje,... je zou voor minder bijgelovig worden. Grote Smurf probeert de paniek te temperen, maar de enige oplossing lijkt hem een nieuwe Storaxboom te vinden en alsnog het ritueel te volbrengen. Hij weet nochtans dat het allemaal onzin is, maar dat bijgeloof is moeilijk uit te roeien. Een expeditie wordt op het getouw gezet. Ondertussen wapenen de achtergebleven Smurfen zich tegen nog meer pech met talismannen, hoefijzers en alles wat geluk brengt. Bij een konijnenpoot blijft het hele konijn er wel nog aanhangen, want zo wreed zijn ze niet om een medebosbewoner af te slachten. Bij thuiskomst is het voor de Grote Smurf duidelijk dat het tij dringend moet keren, want alle Smurfen zijn in de ban van bijgeloof, voorspellingen en sektaire beschermingstekens.
Uit haast elk verhaal blijkt weer dat de Grote Smurf de enige is met gezond verstand. Daar moet je dan een 500-plusser voor zijn. Als hij er niet is, regeren onwetendheid en domheid. Dat leidde al eens naar een fascistisch regime in het allerbeste Smurfen-verhaal, weet je nog wel? De Gouden Boom kent geen gelijkwaardig klassiekersstatuut, maar leest nog even vlot weg als alle andere albums in de reeks. Er zitten bovendien écht geslaagde grappen in die ons luidop deden grinniken. Daar is soms maar één repliek van Moppersmurf voor nodig. Op het einde komt Gargamel nog opduiken wat ons overbodig leek. Het verhaal had daardoor vroeger kunnen stoppen waardoor er eventueel nog een kortverhaal kon toegevoegd worden. De Smurfen mogen het dan al wel dertig albums uitzingen, tientallen en tientallen kortere verhalen en gags verschenen in vele Frans- en Nederlandstalige vakantieboeken, tijdschiften en buitenreeksalbums. Een chronologische en integrale editie is gewenst. Daar zouden wij goud voor geven. |
|
> DAVID STEENHUYSE — augustus 2011 |
|