De jonge Mark Van Oppen was — en als inwoner van Zolder is dat geen verrassing — gefascineerd door autowedstrijden. Het stond dan ook in de sterren geschreven dat de (iets) oudere Marvano voor een stripreeks in de historie van de autoracerij zou duiken. In Grand Prix vertelt hij drie verhalen: het historische relaas van de autopiloten uit de jaren 1930, de vooroorlogse geschiedenis in nazi-Duitsland en het fictieve wedervaren van ene Leslie Tolliver die met de andere twee wordt geconfronteerd. Het resultaat is "een waar verhaal dat nooit gebeurd is", zoals de ondertitel van deel 1 al suggereerde: 66% historie, 33% fictie en 1% boeiende vertelkunst.

De tekenstijl van Marvano wordt wel eens als gekunsteld beschreven en bepaalde personen die aan politieke consulting doen, noemen het tekenen van Van Oppen "werken". Maar het "tekenwerk" vult perfect het overduidelijke "vertelplezier" aan. Een minpuntje is misschien de veelheid aan personages waarin je dreigt verloren te lopen, maar kan je hem dat kwalijk nemen? Zoals een goeie acteur zich inleeft in zijn personage, is Marvano immers een vriend van zijn coureurs. Kijk maar eens naar de schetsen op de site die uitgever Dargaud aan de reeks wijdt. En als je daar dan toch bent, steek dan gerust nog wat meer op over de historische achtergrond van deze reeks. Marvano heeft het in zijn opschriften niet over Rosemeyer, Caracciola of Von Brauchitsch, maar over Bernd, Rudi en Manfred. Het is alsof hij hen al jaren kent. En gezien de bergen research die hij overduidelijk heeft verricht, is dat misschien nog wel zo ook! Neem daar nog de sappige anekdotes, een aantal humorvolle knipogen en de verdienstelijke pogingen om je mee onder te dompelen in de sfeer van het verhaal (surf naar de websites die her en der worden vermeld in het album!) bij en je weet waarom wij met enig afgrijzen aan onze leerkrachten geschiedenis terugdachten. Wij konden het nu alvast niet laten om Caracciola en Nuvolari te googelen, wat destijds met Boudewijn met den IJzeren Arm en Constantijn De Grote niet echt het geval was (al lag dat ook aan het feit dat Google toen nog niet bestond!). Alle goeie dingen bestaan dan misschien uit drie — en dat zal Mister Trilogie Marvano wel beamen — maar wat ons betreft moet dit vierde drieluik in Marvano's carrière niet onderdoen voor al het vorige. En dan hebben we de apotheose nog niet gehad!