Bibliografie van Xavier Besse
• Laowai
Bibliografie van Steven Dupré
• Coma
• De Lustige Kapoentjes
• De Roofdierenclub
• Experimenten
• Façade
• Guust: Gefeliciflaterd!
• Het Kerstkind
• Het Verhaal van Kortrijk
• Interpol
• Kaamelott
• Max & Mummie (deel 1)
• Midgard
• Mortigan
• Pandora Box (deel 3)
• Sarah & Robin
• Wolf
• Wolf
Bibliografie van Jean David Morvan
• Aan het Front
• Al' Togo
• Appoline
• De Avonturen van Walibi
• De Kleine Wereld
• De Kronieken van Konvooi
• Drie... en de Engel
• Heldorado
• Hercules
• HK
• Ik Ben Dood
• Konvooi
• Konvooi - De Jeugdjaren van Nävis
• Luuna
• Merlijn
• Mijn Jaar
• Nomad
• Reality Show
• Robbedoes en Kwabbernoot
• Robbedoes en Kwabbernoot (deel 47 tot 50)
• Taras Bulba
• TDB
• Troll
• Tschaï - De Waanzinnige Planeet
• Zeven
• Zeven (deel 6)
DE HERINNERING AAN ABRAHAM 2
Arsinoë Is Dood


Xavier Besse/Steven Dupré + Jean David Morvan/Marek Halter • Casterman
48 p. (HC)
Hoofd verliezen

De geschiedenis van de joden is het grotere verhaal in deze reeks, maar dan vertelt vanuit het standpunt van de nazaten van Abraham, de verre voorouder van Marek Halter die zijn familiegeschiedenis als roman bewerkte. Hiervoor kon hij een beroep doen op de geschriften van al zijn voorouders. In deel 2 staat de verplichte bekering van de joden tot het christendom centraal. Zo verliest de uit Rome verbannen Absalon alle contact met zijn dochter Arsinoë die zich wel heeft bekeerd. Andere familieleden reizen noodgedwongen naar Carthago of een woestijndorp van de Berbers waar een nieuwe tak aan de stamboom van de familie in de maak is. Met wisselende personages per nieuw album moet je je hoofd er wel bijhouden. Deze complexere materie wordt ruimschoots in evenwicht gebracht met scènes waarin joden er zelf hun hoofd bij verliezen. De verschrikkelijke, onrechtvaardige jacht op de joden maakt je kwaad. Als je zo'n emoties kan losweken, dan zit je als auteur wel goed.

Deel 1 van dit nieuwe familie-epos had en heeft het lastig om zijn publiek te vinden. De rommelige cover van Grzegorz Rosinski sprak al niet aan om het album vast te pakken en dat waarom het binnenwerk, getekend door de twee Vlamingen Ersel (voor de scènes in het verleden) en Steven Dupré (voor enkele passages in de jaren 1970), een reden was om links te laten liggen, bewijst misschien dat de naam van een tekenaar niet altijd garant staat voor een verzekerde verkoop.

Ook nu weer moet je twee keer van nabij kijken om te zien wat er nu eigenlijk op de cover staat. En opnieuw is het tekenwerk klassiek realistisch te noemen. Geen geëxperimenteer met tekenstijl en bladschikking, geen spannende variaties op close-ups, totaalzichten en perspectieven, maar gewoon degelijk functioneel tekenwerk. Xavier Besse heeft oog voor detail en doet ook alle moeite om gedetailleerd te tekenen. Zijn stijl leunt dicht aan tegen die van Steven Dupré, al tekent onze Vlaamse trots wel verfijnder en op een hoger niveau.

> DAVID STEENHUYSE — maart 2011