Juicht, o juicht vrienden van de Zwarte Krijger Guts! Onze duistere offers hebben ten langen leste eindelijk iets uitgehaald: menig schaap werd gekeeld, bloed geplengd, zwarte mis gevierd,... Heil, o heil Gij Boze, Vijand, Heer der Vliegen, Gevallen Engel. Na maanden wanhopig, weifelen en wachten ligt een nieuw Nederlandstalig deel van Berserk bij onze plaatselijke stripboer! En de Hellevorst zag precies dat het goed was, want alsof Glénat al ons leed wil compenseren, brengt ze niet alleen één deel op de markt, maar ineens deel 12 én 13! Maar voor we verder gaan met onze vurige lofzang op Lucifer, waarom dat demonisch enthousiasme?
Berserk is de topreeks van de Japanner Kentaro Miura waarin we kennismaken met Guts, een mysterieuze krijger met een stalen linkerarm, slechts één oog maar met een gigantisch zwaard. Guts heeft een onvoorstelbaar uithoudingsvermogen, is altijd nors en bijna onoverwinnelijk. Na een uitputtend gevecht met een afschuwelijk monster in deel 3 volgt een langgerekte flashback waarin we de jonge (nog intacte) Guts ontmoeten en zijn loopbaan als krijger vanaf het begin kunnen meemaken. We doen hier een poging om een erg lang en complex verhaal kort te maken: Guts maakt kennis met de charismatische Griffith, leider van de Bende van de Valk, huurlingen in de middeleeuwse fantasywereld van ons hoofdpersonage. Tot die bende hoort ook Casca, een knap meisje dat geslingerd wordt tussen haar liefde voor Guts en haar fascinatie voor Griffith... Maar met Griffith gaat het minder goed. Omdat hij de koning van Midland beledigde door zijn dochter te ontmaagden, werd hij een jaar lang aan de afschuwelijkste folteringen onderworpen. Guts slaagt erin om zijn vroegere leider te bevrijden, maar Griffith is nog slechts de schim van wie hij ooit geweest is... Hoe moet het nu verder met de Bende van de Valk? Griffith kan niets zeggen, want zijn tong is eruit gesneden. Zijn gedachten komen we slechts te weten via zijn bizarre dromen. Zou Casca de nieuwe leidster worden of wordt het Guts?
Maar dan loopt het helemaal fout. Grifitth slaagt erin om met behulp van de Beherith (een mysterieus voorwerp) de poorten van de hel te openen waardoor... Stop! Hier mogen we niet al te veel verklappen want deel 12 en 13, die duidelijk samen horen, vormen een afgerond sleuteldeel in de reeks Berserk. In elk geval zorgt de Beherith voor een van de meest apocalyptische scènes ooit in een stripalbum neergeplengd. Een vloedgolf van monsters wordt uitgebraakt over de bladzijden, waarbij we spontaan dachten aan De Roder Ridder 96: De Dame van de Poorten, maar dan maal factor twintig. Alhoewel eerder nog dan De Rode Ridder zal niemand minder dan de presurrealistische schilder Jheronymus Bosch (1453-1516) de inspiratiebron bij uitstek geweest zijn voor Miura. Ook in andere delen van Berserk vinden we trouwens expliciete verwijzingen naar deze middeleeuwse schilder.
Met deze twee delen bewijst Miura opnieuw dat Berserk behoort tot het allerbeste wat er in mangaland te vinden is. Maar de lezer weze gewaarschuwd: deze manga"s zijn niet voor teerhartige zieltjes! Onze zieltjes hebben wij al lang aan Beëlzebub gewijd want deze keer willen we echt niet meer zo lang wachten op het verschijnen van een volgend deel! Heil Hellevorst, Heil Satan (x 3). |