In onze jeugd maakte de tv-serie Roots een grote indruk op ons. We herbekeken een paar jaar geleden de hele serie op dvd. Cinematografisch geen hoogvlieger, maar de familiegeschiedenis van de zwarte schrijver Alex Haley, die teruggreep tot zijn Afrikaanse voorouder Kunta Kinte die als slaaf de Verenigde Staten betrad, blijft een boeiend verhaal. Het schetst tegelijk een portret van tweehonderd jaar geschiedenis van de zwarten in de VS. Het verhaal van de joodse schrijver Marek Halter duurt bijna twee millennia. Het begint in 70 na Christus met de bestorming van Jeruzalem door Romeinse legioenen. De tempel waar Abraham dient, wordt verwoest. Hij besluit te vluchten met zijn gezin. Helaas onderscheppen Romeinen de vluchtelingen, verkrachten Abrahams vrouw die daaropvolgend zelfmoord pleegt. Met zijn getuigenissen, die hij op papyrusrollen noteerde, wint hij respect bij de Romeinse generaal Placidus. Abraham ziet het echter niet zitten om zijn talent aan de overheerser te verpatsen. Toch krijgt hij de toestemming om met zijn twee zonen verder te reizen. Na zijn dood nemen Abrahams zonen de traditie van hun vader over want ook zij hebben hun aangrijpende hoofdstukken toe te voegen. En zo begint een familiesaga zonder weerga, in de jaren 1980 door Halter in een bestsellerroman verwerkt.

Van papyrusrol tot roman schopte het nu tot een stripbewerking door scenarist Jean David Morvan. Hij voorziet een reeks van tien delen die de familiegeschiedenis van Marek Halter tot in het getto van Warschau volgt. Het eindigt daar met de dood van een andere Abraham, Halters grootvader. We kunnen ons, zonder zijn roman te hebben gelezen, voorstellen dat zijn voorouders het niet makkelijk hebben gehad. De Herinnering aan Abraham is dan ook een soort Roots over het joodse volk.

Elk deel wordt hoofdzakelijk getekend door een wisseltekenaar per album (in dit geval Ersel) met Steven Dupré als vaste tekenaar voor de scènes die zich afspelen in de jaren 1980 met Marek Halter als verteller. Het tekenwerk van Ersel en Dupré, twee Vlamingen die écht commercieel succes halen in Frankrijk, sluit mooi op elkaar aan. Duprés kwaliteiten kenden we al langer. Bij Ersel hadden we steeds wat onze reserves, maar hier toont hij zich van zijn beste kant. De covers van alle delen worden geschilderd door Grzegorz Rosinski. Hij mag dan wel een grote naam zijn, maar zijn wanordelijke covercompositie is niet meteen aantrekkelijk te noemen. Laten we het er maar op houden dat het een reflexie is voor de bewogen geschiedenis die Halters voorouders moesten ondergaan.