CUTIE B. 1
Yishan Li + Richard Marazano • Dargaud 48 p. (SC)
|
|
Hip sprookje |
|
In een grote, hedendaagse Europese stad die lijkt op Londen is het puberende meisje Beatriz komen wonen met haar ouders. Beatriz' moeder noemt haar Cutie B. Ze is de vrucht van een Europese mama en een Aziatische papa. Zij is topmodel. Hij is een drukbezet zakenman. Veel tijd kunnen ze niet voor hun dochter vrijmaken. En als dat al lukt dan pakken ze het verkeerd aan. Ze zien haar nog als een meisje, terwijl ze al een jonge vrouw in ontwikkeling is die nog haar plaatsje moet zoeken op school, thuis en in de wereld. Daar hoort een eerste verliefdheid bij. Ze raakt verslingerd aan de jonge ober Justin, die op dezelfde school studeert. Maar er is ook nog de goedmoedige klasgenoot Paul. Wie van de twee is Mysterious Guy die haar via MSN contacteert en achtervolgt?
Cutie B. verrast op meerdere niveaus. Allereerst door de naam van de scenarist. Richard Marazano kennen we van het helaas in vertaling gestopte drugsepos Cuervos en de heavy sciencefictionreeks Het Chimpansee-Syndroom. Tot die twee verhoudt Cutie B. zich als een luchtig, maar charmant gevalletje. Yishan Li is de andere verrassing. Zij is een Chinese tekenares die de vaste strippagina verzorgt voor CosmoGirl, het Amerikaanse zusterblad van Cosmopolitan voor adolescenten. Ze is dus vertrouwd met wat meisjes van die leeftijd bezighoudt. Net zoals Cutie B. zelf is ook de stripreeks die haar naam draagt een prettig ogende melange van Europese en Aziatische invloeden. Het is geen manga, zeker ook geen klassiek Europees beeldverhaal, maar wel een hip en grappig sprookje.
Waar de reeks nog toe zal leiden, is de grote vraag. En ook of oudere jongens zich hier wel aan willen laten vangen. De thematiek is zo op meisjes gericht dat het voor ons misschien wat minder evident is zich te verplaatsen in Cutie B.. Hoe schattig ze ook wel is. De veranderende situatie thuis, waarbij een betuttelende moeder en een protectionistische vader zullen moeten leren aanvaarden dat hun dochtertje een persoon met een eigen mening is, en het verband tussen de eerste en de laatste plaat en vooral de cliffhanger maken ons weliswaar nieuwsgierig genoeg om deel 2 te willen lezen. |
|
> DAVID STEENHUYSE — mei 2008 |