Bibliografie van Thierry Culliford • De Smurfen (vanaf deel 18) • German en Wij (deel 1, 5) • Johan en Pirrewiet (vanaf deel 14) • Johan en Pirrewiet: De Integrale • Steven Sterk (vanaf deel 8)
Het leven van de Smurfin is geen lachertje. Als enige volwassen vrouwelijke smurf tussen al dat smurftosteron... Bovendien hebben de egocentrische karaktertjes nogal snel de neiging niet verder te kijken dan hun smurf lang is. Bijgevolg wordt de Smurfin steevast genegeerd in alle smurfenzaken die niets met was, bloemen en babysmurfen te maken hebben. Grote Smurf merkt dat de Smurfin de wanhoop nabij is en komt met een meesterlijk plan af om de zaken te doen keren. Tijdens zijn afwezigheid krijgt niet de Brilsmurf de leiding, maar de Smurfin herself. Aanvankelijk loopt ze de ene desillusie na de andere op. Toch verdient de Smurfin als leider uiteindelijk het respect van de andere smurfen. Enige creativiteit en een zachte aanpak van een crisissituatie met een wild everzwijn keren het tij. Voortaan wordt ze als Grote Smurfin op handen gedragen...
Met dit album nemen de scenaristen Alain Jost en Thierry Culliford de fundamenten van de macho-Smurfensamenleving op de korrel. Geen universum leent zich beter tot dergelijk onderwerp dan dat van de sympathieke blauwe dwergen. De Smurfin verdient haar plaats onder de mannen omdat ze ook een Ikea-pakket in elkaar kan steken en omdat een zachte aanpak vaak even goed werkt als de harde hand. Voor de jonge lezertjes is dit een leuke levensles, handig verpakt en niet al te belerend. Voor volwassenen is dit heerlijk ontspannen met stereotypen. Op deze wijze kunnen we nog honderden Smurfen-avonturen beleven met een lichte grijns op het gezicht en zonder dat we er ons ook maar het minste bij gaan vervelen. Qua tekeningen is elk nieuw Smurfen-album erg consistent volgens de vorige albums. Eenvoud siert, zeg maar.