MECCANO De Eenzame Planeet
Hanco Kolk • Uitgeverij De Harmonie / Bries 160 p. (SC)
|
|
Maximum overdrive! |
|
Ik ben rijk en ik verveel me. Een dodelijke combinatie is dat. Want met geld is alles te koop. Dat geldt zeker voor de bewoners van het kleine staatje Meccano. De gehele jetset is daar vertegenwoordigd in een eeuwige strijd om de ander te overtroeven in rijkdom, excessen, schoonheid, enzovoort. Als Hanco Kolk zich op dit idee stort dan weet je zeker dat deze strijd in overdrive gaat. In het eerste deel volgen we de roddeljournalist Beauregard die door iedereen gevreesd wordt, maar tegelijk cruciaal is in de strijd om bekendheid. Zo raakt een pas aangekomen gezin totaal over de rooie als Beauregard níet over hun glamoureus feestje wil schrijven. In paniek creëren ze schandaaltjes die steeds grotere proporties aannemen tot moord toe. Verschillende reputaties worden gebroken, maar ook Beauregard zelf komt met zijn rug tegen de muur te staan. Zijn wraak is echter verschrikkelijk en leidt tot de ondergang van Meccano.
Het tweede verhaal richt zich op Gilette. Dit meisje woont op de vuilnisbelten rond Meccano en weet zich langzaam op te werken door gebruik te maken van de decadentie van de inwoners van Meccano. Vooral haar pornoschilderijen vinden gretig aftrek (ahum) en uiteindelijk wordt ze door de kerk benaderd die behoefte heeft aan een nieuwe voorstellingvoor Maria. De overdrive draait weer op volle toeren en de godsdienstwaanzin en heiligenverering leidt opnieuw tot de vernietiging van Meccano.
Het derde verhaal, Schlager, tot slot gaat over de burgeroorlog in Meccano die gekeerd zou moeten worden door amusement. Ook dit loopt verkeerd af, maar voor de verandering met een lichtpuntje.
Met deze bundeling zijn nu eindelijk ook de eerste drie delen van Meccano weer verkrijgbaar. En in dezelfde uitvoering als het vierde en laatste deel, De Ruwe Gids, dat vorig jaar verscheen. Samen met De Eenzame Planeet zijn de titels grappigeverwijzingen naar de beroemde reisgidsen Lonely Planet en The Rough Guide. Meccano was de start voor de zeer aantrekkelijke, gestileerde stijl van Kolk, die hij nu voortzet in onder meer S1ngle en die hem diverse illustratieopdrachten opleverde. De inkleuring van vooral het eerste deel was indertijd (en nog steeds) enorm experimenteel, maar creëert tegelijk de juiste mondaine sfeer. |
|
> ERIK HUBRECHSEN — november 2009 |