Bibliografie van Alain Queireix
• Alfa - Eerste Wapenfeiten
• Celadon Run
• Empire USA
• Miss Oktober
Bibliografie van Stephen Desberg
• 421
• Arkel
• Aurora & Ulysses, Centauren
• Baard en Kale (deel 26 t/m 33, 35 t/m 39)
• Billy the Cat
• Black Op
• Carmen Lamour
• Cassio
• De 27e Letter
• De Hemel in de Hel
• De Mini-Mensjes (Collectie Te Gek deel 8)
• De Minimensjes
• De Onsterfelijken
• De Schorpioen
• Duizend en Meer Nachten
• Empire USA
• Golden Dogs
• H.ELL
• Het Beste uit Robbedoes (deel 12: De Dierenwereld)
• Het Laatste Jungleboek
• I.R.$.
• I.R.$. Team
• Jimmy van Doren
• John Tiffany
• Kasper
• Kobe de Koe / Volle Melk
• Liefde in het Spel
• Mayam
• Mick Mac Adam
• Miss Oktober
• Mister George
• S.O.S. Geluk
• Sherman
• Sienna
• Sisco
• Spervuur
• Ster van de Woestijn
• Tosca
• Zwart Bloed
I.R.$. - ALL WATCHER 1
Antonia


Alain Queireix + Stephen Desberg • Le Lombard (Derde Stroming)
52 p. (SC)
Moordenares tegen wil en dank

Spin-offs. We zien ze steeds vaker in de stripwereld. Succesvolle titels worden met een nevenreeks uitgebreid, vaak door een andere tekenaar. En met succes, want deze nevenreeksen kunnen rekenen op hogere verkoopcijfers dan menig totaal nieuwe reeks. Het klinkt dus als winstbejag, maar niet alle spin-offs zijn daarom slecht. Dat is zeker niet zo voor I.R.$. - All Watcher. Stephen Desberg weet hier een intrigerend verhaal neer te zetten over de Italiaanse Antonia. Haar vader lijkt een duffe boekhouder, maar op haar 23ste verjaardag ontdekt Antonia dat hij een huurmoordenaar is voor de Italiaanse maffia. Erger nog... hij wil haar tot zijn opvolger maken! Een lot waartegen ze zich wil verzetten, maar zonder succes. Maar als Larry B. Max haar opdracht wordt, komt ze in opstand. Dramatisch genoeg eindigt ze toch als moordenares. Het verhaal leunt aan tegen de gebeurtenissen uit deel 9 en 10 van de hoofdreeks.

De All Watcher in de reekstitel verwijst naar een financiële entiteit waar diensten als het IRS maar geen vat op kunnen krijgen. Een alwetende entiteit waar Larry en zijn jaloerse collega Mai Mai misschien te dicht bij komen. Dit lijkt de rode draad te gaan worden in deze nevenreeks. Alain Queireix leunt sterk aan tegen de realistische stijl van Bernard Vrancken met wat meer details en personaliteit. Tegelijk legt hij de lat al meteen hoog voor de andere tekenaars die een album tekenen in deze zevendelige reeks.

> ERIK HUBRECHSEN — augustus 2009