Bibliografie van Didier Tarquin
• De Phaeton (deel 1, 2, 3)
• Kids van Troy
• Krashmonsters
• Lanfeust Odyssey
• Lanfeust van Troy
• Wanordelijke Encyclopedie van de Wereld van Troy
Bibliografie van Christophe Arleston
• Amazones van Troy
• Askell, de Waterwereld
• Chimère(s) 1887
• De Cartografen
• De Veroveraars van Troy
• De Wouden van Opaal
• Ekhö - De Spiegelwereld
• Elixers
• Excalibur
• Kids van Troy
• Lanfeust Odyssey
• Lanfeust van Troy
• Lanfeust van Troy: Cixi van Troy
• Legenden van Troy: De Zoektocht van Alunys
• Legenden van Troy: Het Uur van de Gargouille
• Legenden van Troy: Ploneïs de Onzekere
• Legenden van Troy: Reis naar de Schaduwen
• Legenden van Troy: Saffraannacht
• Legenden van Troy: Tykko
• Leo Loden
• Lord of Burger***
• Moréa
• Moréa - De Strijd tussen Draken en Engelen
• Odyxes
• Opaal
• SinBad
• Tandori
• Trollen van Troy
• Veroveraars van Troy
• Wanordelijke Encyclopedie van de Wereld van Troy
• Waterwereld Askell
• Ythaq
LANFEUST VAN DE STERREN 8
Kometenbloed


Didier Tarquin + Christophe Arleston • Uitgeverij L
60 p. (HC & SC)
Blij terug naar huis

Met dit achtste deel is een einde gekomen aan de tweede cyclus van Lanfeust die na zijn fantasy-avonturen op zijn thuisplaneet Troy de ruimte inging. Wat is nu het verdict? Wel, we zijn toch blij dat hij in de derde cyclus huiswaarts zal keren. Qua spitante humor heeft de steengoeie spin-off Trollen van Troy de fakkel overgenomen. Bij Lanfeust van de Sterren hadden we te veel het gevoel dat Arleston in de eerste plaats zonodig een verhààl wilde vertellen. Het klinkt inderdaad gek dat we net hierop kritiek leveren, maar de Lanfeust die wij indertijd leerden waarderen, was in de eerste plaats een naïeve held tegen wil en dank die in een dolle, haast impulsieve rit een queeste had te ondernemen, bijgestaan of tegengewerkt door een bij elkaar gehusselde reeks personages. In Lanfeust van de Sterren werd hij gedegradeerd tot een dommig nevenpersonage in zijn eigen reeks. Arleston wilde duidelijk te veel kwijt over andere personages in andere intriges. Nu, die waren niet allemaal overbodig, hoor. De intrede van Cixi's zoon die Lanfeust bij haar verwekte en die zijn vader hartsgrondig haat, het opgelopen leeftijdsverschil door Lanfeusts sprong in de tijd, het bijwijlen grappige personage Swiip en de aantrekkelijke Qäm sommen we graag op. Enkele ervan zullen nog van belang zijn in de derde en laatste cyclus, Lanfeust Odyssée (Franse titel).

In Kometenbloed zijn de laatste stappen gezet voor de eindstrijd. Vijand Thanos is terug en Lanfeusts aan drugs verslaafde zoon zorgt voor extra amok. Maar eerst moet het bonte gezelschap terug op de planeet Meirrion zien te geraken. Aanmonsteren op een luxepassagiersruimteschip is noodzakelijk. De passage aan boord duurt ons inziens te lang, maar Lanfeust ontdekt er wel dat de gehele Melkweg kan gered worden dankzij... de eieren van zijn kip.

Zoals steeds zorgt tekenaar Didier Tarquin voor een extra komische noot met zijn vele strip- en filmverwijzingen. Zo zit er een amusant Matrix-moment in, Thanos probeert de gedaantes uit van Darth Vader en het wezen uit Alien en we herkenden meerdere seriemoordenaars uit films die in de strip op de slachtafdeling van de keuken werken. Voorts weet Tarquin een creatief en uitgebreid bestiarium aan te leggen. Hij doet hierin niet onder voor tekenaars Leo en Jean-Claude Mézières of de artdirectors van Star Wars.

> DAVID STEENHUYSE — mei 2009