Toen Yann van zijn uitgever Dupuis vernam dat Émile Bravo eveneens een Robbedoes-one-shot maakte dat zich afspeelde aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog, nam hij contact met hem op. Bravo was al verder gevorderd, dus was het aan Yann om zijn verhaal aan te passen door het twee jaar later en nadrukkelijk in Brussel te situeren. Dat begin stond een dertigtal jaar geleden al op papier want Piccolo in Veldgroen was aanvankelijk bedoeld voor Yves Chaland. De paar uitgewerkte platen van Chalands versie kan je vinden in Les Inachevés. Bravo heeft die ook gezien want nu verwijt Yann dat Bravo zijn basisidee heeft gejat.

Nu, wat wij Yann in Piccolo in Veldgroen kunnen verwijten, is dat zijn verhaal overloopt van de knipogen en gastoptredens van stripfiguren uit de reeks Robbedoes, uit andere reeksen en historische personages. Dat doet Yann wel vaker, maar aan de knipogen in zijn andere albums houd je geen verlamming aan de oogleden over. Ook al zijn de meeste cameo's best amusant, ze verstoren de voortgang van de hoofdintrige. En dat is jammer want het basisverhaal is boeiend. Robbedoes werkt als laarzenpoetser tijdens de Bezetting in het hotel temidden de nazi's, maar hij opereert ook nog eens voor het verzet want hij kan door zijn functie veel te weten komen. Het kost hem een tijd lang zijn vriendschap met Kwabbernoot want klaar en duidelijk over zijn activiteiten voor het verzet kan hij niet zijn. De verhaallijn over Kwabbernoot en zijn foute vrienden had eigenlijk net zo goed geschrapt kunnen worden, ook al zijn er elementen die van belang zijn voor de plotontwikkeling. Niettemin heeft Yann iets gepresteerd in de diepgang van de karakters die we voorheen nooit hadden opgemerkt in de reeks. Als armoedige wees die soms moet knokken om voor zichzelf op te komen, is er een mooi contrast met de impulsievere Kwabbernoot van rijkere afkomst. Bij Robbedoes vinden we het al spannend dat hij een kus krijgt van een Duitse soldatenfräulein terwijl we er amper van opkijken dat Kwabbernoot met haar de lakens deelde.

Yann is een Robbedoes-man. Voor hem is een wens in vervulling gekomen. Hij vindt het dan ook maar niets dat hij niet de hoofdreeks mag schrijven. Maar hier blijft het niet bij als het van hem afhangt. Omdat Bravo van Dupuis de toestemming kreeg om er nog twee one-shots bij te zetten, probeert Yann de uitgeverij nu te overtuigen dat hij er ook nog eentje mag maken voor tekenaar Olivier Schwartz die geheel in de doordachte traditie van Chaland én Jijé een aantrekkelijk getekend album heeft afgeleverd.