Wouldbe-piratenkoning Luffy is nog steeds op zoek naar bemanningsleden voor zijn piratenschip om naar de Grote Lijn te kunnen varen. Hij heeft net besloten dat Sanji, de sous-chef van het drijvend restaurant Baratie, zijn scheepskok wordt. Zoals gewoonlijk is hij vergeten vragen wat Sanji daarvan vindt. Dat is trouwens nog maar het minste van Luffy's problemen, want dankzij een ongelukkig gemikte kanonskogel moet hij nu een jaar lang in het restaurant werken als loopjongen om de schade te vergoeden. Een job die niet zijn ware roeping is, om het maar even eufemistisch uit te drukken. Wanneer het gigantische vlaggenschip van piratenadmiraal Don Krieg aan de horizon verschijnt, vreest men in het restaurant het ergste. Maar het schip is een wrak, en Don Krieg zelf is er al niet veel beter aan toe. Zijn volledige vloot van vijftig schepen werd in de pan gehakt door één man terwijl hij de Grote Lijn probeerde te bevaren. De man met de haviksogen...

One Piece staat nog steeds bol van de actie en de humor. Luffy is beslist een markant persoontje, maar sommige van zijn bemanningsleden moeten niet voor hem onderdoen. In dit album komen ook de levenshoudingen van de verschillende personages mooi aan bod. Hoewel de meeste van hen door omstanders als ronduit getikt worden beschouwd, hebben ze allemaal hun eigen beweegredenen en motieven voor wat ze doen, en die worden heel geloofwaardig neergezet. De kracht vinden om je dromen na te streven, is dan ook een van de belangrijke thema's in deze reeks.

Naar goede gewoonte wordt er weer flink wat gevochten. Luffy heeft immers een gave om iedere piraat die hij tegenkomt tegen zich in het harnas te jagen. Deel 6 eindigt met twéé cliffhangers: Don Krieg en zijn mannen staan klaar voor de aanval op het restaurant en Luffy's bemanning zet de achtervolging in achter hun eigen schip. Dat belooft alvast voor het volgende deel. Fans van deze reeks kunnen trouwens nog wel even verder, want in Japan is onlangs volume 52 verschenen.