Wat een misleidende cover is dit! Neen, deel drie is niet de zoveelste variatie van hersenloze modetrutjes die hun slungelachtige vriendin het bloed vanonder de nagels pesten. In dit scharnieralbum is de brunette Vicky de echte pineut. Door een ongeluk zit ze tijdelijk in een rolstoel. Dit is het sein voor haar hartsvriendin Jenny om de überbink John John in te pikken. Naloopster tegen wil en dank Karin ziet dit met lede ogen aan en wil per se de brokken lijmen. Haar vriend Dan is die naïviteit kotsmoe en zoekt een oplossing. En John John? Die overweegt zelfs om zijn vetcoole motorhelm eens af te zetten. In dit helse walhalla van de juiste lipgloss, opgepoetste navelpiercings en te hoog opgetrokken strings, zit meer verhaal dan in honderd afleveringen van The O.C., Dawson Creek en andere Sara's samen. En dan vergeten we de cliffhanger nog!

Mooie Navels is geen eendimensionale gagstrip. Het is een supergeslaagd evoluerend epos over opgroeiende puberende meiden en slimme jongens. Het ware leven, dus. In tegenstelling tot Meneer Johan, het grote voorbeeld van het Canadese auteurskoppel, is de humor hier vaak bijtend grof. Die vlijmscherpe uithalen worden haast ongemerkt geneutraliseerd met een zure traan. De Breezersletjes hebben het immers zelf niet onder de markt en houden zo goed als kan hun broze schijn op. Jenny's mama is een depressieve vierdewereldmoeder en Vicky wordt de anorexia ingepest door haar oudere zus, een zo mogelijk nóg grotere feeks.

Jeugdschrijfster Maryse Dubuc is een kraan. Zonder ook maar één moment belerend te doen, blijft ze — nu toch al drie albums lang — die juiste toon vinden. Speels, ernstig, cassant en toch wat melig. Levensgezel Marc Delaf brengt de karaktertjes tot leven met enkele spaghettilijnen. Losse ruggengraten, benen die te kort of net ellenlang zijn. Niks klopt, maar de strip swingt er wel door. Commercieel én mooi, zo zien we het graag.

Een kleine voetnoot voor de macho's onder ons: je hoeft deze strip niet stiekem te kopen. De auteurs zien de reeks als een echte jongensstrip, maar dan een waar de mooie meiden gebruikt worden als een primair lokmiddel. En wie zijn wij om hen tegen te spreken?