Sinds Het Kristallen Zwaard hebben wij een boontje voor Crisse, of net zo goed voor zijn dames met kapsels als watervallen, ogen als glanzende knikkers en borsten als plukklare vruchten. Niet voor niets is het fantasygenre een steeds groter én populairder genre geworden. Op Zoek naar de Tijdvogel, Lanfeust van Troy, Het Land van dit, Het Rijk der dat… het zijn allemaal begrippen geworden in het genre. Atalante zal dat hoogstwaarschijnlijk níet worden, maar dat betekent nog niet dat het om een slechte strip gaat. Het is gewoon wat minder origineel, zeker als je het naast Het Kristallen Zwaard legt.

Een vondelinge krijgt van enkele Griekse godinnen bijzondere gaven. In een bos vangen dieren en mythische wezens zoals faunen en centauren Atalante liefdevol op. Op een dag ontvoert een groep jagers het kind en brengen haar naar de mensenwereld. Daar ontwikkelt ze zich tot een beeldschone volwassen vrouw met een sterk en koppig karakter. Om zich te laten gelden wil ze opgenomen worden door zeekapitein Jason en zijn Argonauten. Maar dat kan niet volgens de heersende principes, tenzij het brutaaltje hen van het tegendeel kan overtuigen.