Hoewel het er in een vorig verhaal van Canardo alle schijn van had dat hij voorgoed het loodje moest leggen, is niets minder waar, want met Niks dan Ellendige Geheimpjes, beleeft hij alweer zijn elfde avontuur. En dat is maar goed ook, want we moeten toegeven dat de immer dronken, rokende detective-eend door de jaren heen een apart plaatsje in ons hart heeft weten te veroveren.

Van een hoogtechnologisch bedrijf krijgt onze speurheld een apparaatje dat hij moet testen. Met dat apparaatje is het mogelijk om zijn onderzoeken tot honderden jaren in het verleden uit te breiden. Je leest het goed: Canardo goes Suske en Wiske, hij gebruikt een soort teletijdmachine. Dit komt zeer goed van pas in zijn onderzoek voor de nabestaanden van de ouwe Eus die op sterven ligt. Eus heeft namelijk ergens poen verstopt en wil zijn erfgenamen niet vertellen waar. Zij stellen dat niet zo op prijs en schakelen daarom Canardo in. Zoals steeds, en eigen aan de geplogendheden van de sarcastische privé-detective, raakt hij gaandeweg steeds dieper in de stront.

Met het verschijnen van dit deel werden enkele uitverkochte delen herdrukt waardoor de hele reeks opnieuw verkrijgbaar is. Wat ons betreft hopen we daarom dat, ook in dit nieuwe jaar, Canardo niet aan een overwerkte lever bezwijkt. Proost!