ANGELA
Olivier Vatine + Daniel Pecqueur/Olivier Vatine • Silvester
56 p. (HC)
|
|
| Dijk van een western |
|
Om een of andere reden, diep geworteld in onze jeugd, moeten wij bij het horen of zien van een mijnschacht steeds aan Madame Pepermunt denken. Je weet wel, die gebrilde blonde met Fabiola-kapsel uit de Jommeke-strips. Ah, nostalgie. En laat nu ook Angela in een mijnschacht beginnen. Zonder inleiding of wat dan ook worden we middenin de actie geworpen. Angela verschuilt er zich voor haar twee belagers. Wat, waar en waarom? Het blijven in deze grafisch hoogstaande openingsscène onbeantwoorde vragen.
Want meteen daarna nemen Vatine en Pecqueur ons mee naar de jeugd van Angela. Daar, in Missouri, werkt haar vader al een hele tijd mee aan de treinverbinding naar Sacramento. De twee zijn werkelijk dol op elkaar. Tussen haar ouders Joyce en Virgil botert het veel minder. Een huwelijk onder ouderlijke druk lukt zelden. Want eigenlijk was Joyces eerste keuze Jason, maar als vrijgevochten avonturier paste hij niet in het plaatje van de ideale schoonzoon. Maar zo vlug geeft Jason het niet op. Bovendien loopt er ook nog Horace Pearson rond, een oude gevangenismakker van hem, die een ingenieus plan heeft klaarliggen voor een treinoverval die niet kan mislukken. Zal Joyce aan de verleiding kunnen weerstaan? En wat zal er met Angela gebeuren, die niet te kiezen heeft, maar slechts de speelbal is van haar moeders beslissing. Genoeg voer voor een weergaloze western.
Vatine is niet aan zijn proefstuk toe. Dat hij de eerste vier delen van Aquablue op zijn naam heeft staan, wist je al langer. Op westerngebied schreef hij mee aan Trio Grande en ook het storyboard van Wayne Redlake komt van zijn hand. Daniel Pecqueur kent hij al langer: samen werkten ze aan Tao Bang, waarvan Arboris het tweede deel al een eeuwigheid belooft. Ook van de reeksen waar Pecqueur zonder Vatine aan werkt, blijven we reikhalzend op een verdere vertaling wachten. We hebben het dan over Golden City en Golden Cup.
De redenen waarom we vurig hopen dat Angela een verkoopsucces wordt, zijn dus divers. Enerzijds verdient Angela het gewoon: het is immers een dijk van een western. Anderzijds hopen we dat dit het startschot mag zijn voor de verdere vertaling van de hierboven vernoemde reeksen. In het geval van Golden City: eindelijk eens duidelijkheid over de rechtenkwesties. Je weet wat je te doen staat! |
|
| > TOM DE LENTDECKER — maart 2007 |
