AQUABLUE 9
De Totem van de Cynos
Ciro Tota + Thierry Cailleteau • Talent (Blitz - Millennium)
48 p. (HC & SC)
|
|
| Greenpeace meets Star Wars |
|
Nao staat sinds album 8 aan het hoofd van de Stichting Aquablue, een soort intergalactische Greenpeace, die de fauna van verschillende planeten wil beschermen tegen meedogenloze jagers. In dit deel probeert hij de primitieve wezens op Doyle-1800, de Cynos, te redden van de jagers onder leiding van zijn aartsvijandin, Diane De Boer. Maar da's niet alles. De planeet dreigt ook opgeslokt te worden door een zwart gat. En omdat het belachelijk zou zijn eerst wat beestjes van de stoute jagers te redden om hen later lekker te laten opsmikkelen door een zwart gat, zal Nao in één moeite door ook dat probleem proberen op te lossen.
Als Van Hamme de koning van het scenarioschrijven is, dan is Cailleteau zonder twijfel zijn kroonprins (hij mag trouwens het derde deel van Wayne Shelton schrijven). Hij schuwt de clichés niet, maar laat het verhaal wel lopen als een trein. En Tota houdt met zijn degelijke tekeningen de trein moeiteloos op de rails. Het is dus gegarandeerd genieten van deze verstripte Star Wars: geef Nao een light saber en we hebben een Luke Skywalker, R2-D2 en C-3PO worden verenigd in de grappige Cybot. De Stromboli heeft wel wat van de Millennium Falcon en dan is er nog Yoda. De Aquablue-versie is een ietwat groter blauw mannetje, dat deze keer geen spraakprobleem heeft.
Gevraagd naar wat we met dit album aan moeten, antwoordt hij echter gewillig op zijn Yoda's: "Try this, you must!" En wie zijn wij om hem ongelijk te geven?
Nog een newsflash: de toekomst van deze ecologische sf-serie ziet er als volgt uit: naast de verderzetting van de huidige Stichting Aquablue-serie (vanaf het volgende deel getekend door Siro en Vatine als storyboardtekenaar) komt er een staartje aan de Planeet Aquablue-serie waarvan Tota zowel scenario als tekeningen voor zijn rekening wil nemen. Tegen eind dit jaar zouden, onder voorbehoud, alle Aquablues in de collectie Millennium moeten herdrukt zijn. |
|
| > PETER D'HERDT — september 2002 |
