Ons leven, alles wat ons overkomt, is vooraf vastgelegd. Een beetje zoals een scenario van een film. En aangezien zelfs in het hiernamaals niet alle mensen gelijk zijn, kan maar een beperkt aantal mensen genieten van een beschermengel. De anderen, de inferieuren, figureren maar in deze wereld, als een tijdelijk decor zonder waarde. Regisseur van deze lotsbestemming is de firma ProTecto. Als een onverbiddelijke scherprechter bepalen zij, en zij alleen, wie recht op leven heeft en wie bezoek krijgt van Mevrouw, de Dood vermomd als een kwieke tante. Een dromerige beschermengel haalt echter het ganse scenario overhoop. Per ongeluk sterft zijn protégé Kim Maas, een superieure van de hoogste orde. En dat terwijl Het Script voorschreef dat haar inferieure zus Alicia zou sterven in haar plaats. ProTecto grijpt in en zet de scheve situatie recht. Een beslissing die bij Mevrouw alle stoppen doet doorslaan.

Liefhebbers van het zwierige eerste deel zullen vreemd opkijken. Alicia is een harde mentale thriller geworden. Maar net door die sterkere karakterprofilering krijgt de reeks de nodige zuurstof en het creatieve elan. Schepper van deze hersenspinsels is Zidrou, gekend van ondingen als Dokus de Leerling en De Kannibrallen. Met Requiem bewijst hij eindelijk ook het serieuzere werk aan te kunnen. Ook de voormalige architect Matteo speelt een divisie hoger. Zijn tekenstijl heeft nu definitief gekozen om vergeleken te worden met de vroege Rossi (Julius Antoine, De Cyclus van de Twee Horizonten). En geloof ons, wij klagen niet!