1919, de Grote Oorlog die een hele jonge generatie het leven kostte, is verleden tijd. Luitenant Thomas "Tommy" Beresford en zijn voormalig veldhospitaalverpleegster Prudence "Tuppence" Cowley moeten een herbestemming zoeken voor hun nog jeugdige leven. Dat doen ze elk met vallen en opstaan, tot ze elkaar opnieuw tegen het lijf lopen. Hun toevallige reünie zorgt voor inspiratie. Ze vatten het gedurfde plan op een avonturiersbureau op te richten, in te huren voor alle werk, tegen een mooie vergoeding uiteraard. Ze worden algauw ingehuurd om uit te zoeken wat er gebeurde met Jane Fish, enkele jaren voordien opvarende van de getorpedeerde Lusitania. Dat schip lijkt heel wat raadsels naar de zeebodem te hebben meegenomen.

Dit album behoort een Agatha Christie-verstripping te zijn en dus baadt de hele strip in een toepasselijk jaren 1920-sfeertje. De behoedzaamheid waarmee Tommy en Tuppence zich bewegen tijdens hun onderzoek is geen traagheid van het scenario. De voorzichtigheid waarmee ze grenzen opzoeken, is eerder een uiting van het maatschappelijke bestel waarin ze vertoeven. Dat heb je als lezer snel begrepen. Alles in dit album grijpt terug naar die tijdsperiode. Alles van oldtimers over gebouwen tot de ravisante Tuppence, wordt neergezet in een kundig volgehouden klare lijn. Toch kiest Emilio Van der Zuiden zo nu en dan voor een modernere touch. De bladindeling van de parkscène is best wel opvallend, maar vooral de keuze om de zolder-en trappenhalscène in doorsnede af te beelden, toont aan dat de keuze voor een klare lijnstijl een moderne aanpak toch niet uitsluit.

Hoogstwaarschijnlijk kennen we de meeste van Agatha Christies verhalen te goed om echt verrast te worden door Van der Zuidens scenariokeuzes voor deze verstripping. Toch is een nieuwe poging om Agatha Christies werk te verstrippen welkom. Claude Lefrancq, de vorige uitgever die aan deze onderneming begon, raakte in Nederlandse vertaling immers niet verder dan vijf albums.

Deze collectie van Dark Dragon Books krijgt per verhaal andere auteurs (vaak duo's). Dat wordt dus telkens uitkijken naar een nieuwe stijl. Grafisch hadden wij zeker willen settelen met de Tommy en Tuppence van Emilio Van der Zuiden. Maar we willen Dominique Ziegler en Olivier Dauger hun Miss Marple zeker niet ontzeggen.