"Wie springt er nu een makaak achterna? Jij moet wel de sufste Engelsman zijn in heel Birma." Jon(athan) Ashcroft, zoon van de Britse commandant op Birma, zou zelfs een olifant de porseleinwinkel uitjagen, moest dat nodig zijn. Hij beweegt hemel en aarde voor wat hij denkt dat juist is. Dat is niet altijd even wenselijk. Het is immers oorlog en dus kunnen de daden van een verliefde tienerjongen plots grote gevolgen hebben. Ruby is nog steeds op de vlucht, op Jons hoofd staat een prijs, zijn vader probeert diens eigen imago te redden en Ruby's collega May wil achter hen allen aan. En de Japanners komen steeds dichterbij.

Jean-Claude van Rijckegem gooit dit keer meteen al zijn troeven op tafel. Warmlopen hoort niet bij een verhaal als dit. De Japanse oorlogsmachine draait immers al een tijdje en de bommenwerpers kunnen maar beperkt blijven cirkelen. Geen twijfel mogelijk trouwens dat Thomas Du Caju nog steeds doet wat hij het best kan. Zijn bommenwerpers mogen net als zijn andere historische voertuigen gezien worden.

In deel 1 zat Jon nog met een dilemma: was hij nu Birmaans of Brits. Bij het verschijnen van dit tweede deel is het dilemma voor ons. Voor deel 1 gaven we de voorkeur aan de softcoverkaft. Koningscobra vinden we dan weer mooier staan met hardcoverillustratie.