Bibliografie van Didier Tarquin
• De Phaeton (deel 1, 2, 3)
• Kids van Troy
• Krashmonsters
• Lanfeust Odyssey
• Lanfeust van de Sterren
• Lanfeust van Troy
Bibliografie van Christophe Arleston
• Amazones van Troy
• Askell, de Waterwereld
• Chimère(s) 1887
• De Cartografen
• De Veroveraars van Troy
• De Wouden van Opaal
• Ekhö - De Spiegelwereld
• Elixers
• Excalibur
• Kids van Troy
• Lanfeust Odyssey
• Lanfeust van de Sterren
• Lanfeust van Troy
• Lanfeust van Troy: Cixi van Troy
• Legenden van Troy: De Zoektocht van Alunys
• Legenden van Troy: Het Uur van de Gargouille
• Legenden van Troy: Ploneïs de Onzekere
• Legenden van Troy: Reis naar de Schaduwen
• Legenden van Troy: Saffraannacht
• Legenden van Troy: Tykko
• Leo Loden
• Lord of Burger***
• Moréa
• Moréa - De Strijd tussen Draken en Engelen
• Odyxes
• Opaal
• SinBad
• Tandori
• Trollen van Troy
• Veroveraars van Troy
• Waterwereld Askell
• Ythaq
WANORDELIJKE ENCYCLOPEDIE VAN DE WERELD VAN TROY 


Didier Tarquin + Christophe Arleston • Talent (Collectie 500)
78 p. (HC)
Grappige weetjes in een luxueus jasje

De wereld van Troy is een ware goudmijn. Vraag het maar aan Scotch Arleston, né Christophe Pelinq, uit wiens brein alles ontsproten is. Wat intussen twaalf jaar geleden begon met de belevenissen van Lanfeust en zijn kompanen, is intussen uitgegroeid tot een universum met een heleboel spin-offs. Een doolhof van verhalen, mensen, dieren, plaatsen, trollen, goden, eten, drinken,... Hoog tijd voor een naslagwerkje, dachten ze bij werkgever Soleil, en zo geschiedde. Uitgeverij Talent beloofde al enkele jaren een Nederlandse vertaling en nu is het eindelijk zover.

Deze opsomming van Troy-gegevens heeft alles wat een encyclopedie hoort te hebben. Veel tekst wordt uitgesmeerd op kwaliteitspapier, gekruid met alles wat je weten wilt. Vierentwintig delen worden het ongetwijfeld niet, maar toch zijn er al meerdere delen gepland (een bestiarium, een trollenoverzicht en tel daar gerust de cartografie bij). Prijzig ook, maar door het knappe luxepapier en het feit dat er geen opdringerige vertegenwoordiger à la Theofiel Boemerang aanhangt, zijn we vergevingsgezind. Maar het grote verschil met een klassieke encyclopedie ligt — behalve dan dat er geen alfabetische volgorde wordt aangehouden, wat de term "wanordelijk" dan weer alle eer aan doet — is de dolkomische inslag. Arleston slaagt er zoals steeds in om de lezer te verrassen met een grappige opmerking of een vettige knipoog tijdens zijn beschrijvende wandelingen door Eckmül, Darshan en andere plaatsen in Troy.

Dit is echter niet het ideale boek voor de striplezer die gewend is om snel zijn stripje door te slikken. Om de hele lappen tekst (die ook af en toe te lijden hadden onder de zetduivel) te lezen, ben je al gauw enkele uurtjes zoet. Bovendien zijn sommige stukken zelfs simpelweg vervelend. Maar heel wat onderdelen brengen je ongewild aan het lachen en hoofdstuk 11, dat enkele hiaten in het wedervaren van Lanfeust tracht te verklaren, is zelfs ronduit hilarisch. Kortom, een wat dubbel gevoel hadden we na het dichtslaan van deze encyclopedie: een must voor de Troy-fans van het eerste uur, maar minder interessant voor de neutrale, kleine portemonnee bezittende, stripfanaat.

> PETER D'HERDT — mei 2005