In de oorspronkelijke reeks De Sliert door Jean Roba uit de jaren 1960 waren het rijke Schotse jongetje met zijn butler James, het gezonde verstand Phil, de muzikale Dizzy, de Japanse tweeling Atchi en Atcha en Grenadine, het enige meisje in het gezelschap, al een groepje jonge globetrotters die hun avonturen ook beleefden op andere plekken dan het braakliggend veldje met hun clubhuisbus. Scenarist Zidrou houdt die traditie in ere en laat de kinderen naar Japan reizen waar de tweeling herenigd wordt met hun tante Mitsuko, een befaamde sumoworstelaarster. Grenadine worstelt net met haar gewicht en maakt Mitsuko duidelijk dat ook zij beter op haar gewicht zou letten. Daar heeft de sumokampioene wel oren naar en ze begint af te vallen, dik tegen de zin van haar trainer, want ze dreigt onvoldoende kilo's te wegen om mee te kunnen dingen aan een belangrijk toernooi. Terwijl we diverse aspecten van Tokyo en Japan leren kennen door de avonturen van de Sliert, voeren Tannie en zijn Kaaimannen een plannetje uit om binnen te dringen op het veld van de Sliert. Maar ze kunnen nog lang wachten zolang hun vijanden zich aan de andere kant van de wereld bevinden.

De Sliert in Japan is een rechtoe rechtaan avontuur met af en toe geslaagde komische vondsten, een adequaat, maar braaf geconstrueerd verhaal en heel wat knipoogjes naar andere stripfiguren, een stokpaardje van tekenaar Jean-Marc Krings. Met dit soort typevoorbeelden van de traditionele Franco-Belgische school (met name de gouden periode van het weekblad Robbedoes) voelt hij zich overduidelijk in zijn sas. We zijn gek op zijn swingende lijnvoering, alleen leidt zijn spontaniteit soms te vaak naar haastwerk in achtergronden of een onvoldoende uitwerking van de personages zodra ze ietsje meer op de achtergrond staan. Zijn tekenstijl is te helder om dergelijke gebreken te kunnen camoufleren. Die kritiek dook ook weer op voor Fanny K. waarvan het uitgestelde deel 2 in januari wordt verwacht.

De comeback van De Sliert bleef in het Frans beperkt tot twee delen die nu allebei zijn vertaald door Arcadia vzw. Niet alle comebacks van oude figuren raakten dus opgepikt door een verder geëvolueerd publiek. Toch goed dat het een kans kreeg, daar deden Krings en Zidrou niemand kwaad mee. Ervaar het als een herinnering aan mooie, vervlogen striptijden.