Tot nu toe kenden we Willem Ritstier voornamelijk van zijn scenario's voor Minck Oosterveer, Soeperman, Roel Dijkstra, Ward en andere reeksen terwijl hij op Facebook regelmatig de betere woordspelingen presenteert. Ook de titel van deze graphic novel is daar een voorbeeld van. Naast zijn stripactiviteiten maakt hij wenskaarten met natuurlijk overwegend positieve boodschappen. Wills Kracht is daarentegen het soort album dat je geen enkele auteur toewenst om te maken.

Hierin vertelt Willem over het lot van zijn echtgenote Will nadat er borstkanker bij haar wordt vastgesteld. Een heel scala aan emoties, praktische zaken, maar ook (vruchteloze) behandelingen passeert de revue. Willem noemt de vijf jaar durende lijdensweg een "reis door de medische wereld", maar het is duidelijk dat kanker nog altijd een genadeloze ziekte is.

Door het ontbreken van gelaatsuitdrukkingen vul je als lezer automatisch de emoties van de personages zelf in. Willem ervaren we als een serene getuige die de ongewenste situatie geweldig goed opvangt als steun voor zijn echtgente, zijn kinderen en de hond. Een steeds bleker wordende huidskleur van Will verraadt ondertussen haar aftakeling tot er geen kleur meer is en ze de laatste praktische zaken regelt voor Frank Sinatra's My Way wordt ingezet. Vervagen is nog nooit zo plastisch in beeld gebracht. Als lezer voel je je bijna schuldig dat je de pagina's verder openslaat. Mocht je op tijd stoppen, dan leeft Will nog. Maar we hoeven elkaar niets wijs te maken. Als nagedachtenis en als persoonlijke verwerking kan dit fenomenaal tellen. Will zal niet vergeten worden. En die herinnering past op meer dan 168 pagina's.

Sterk(te).