Alessandro Barbucci en Christophe Arleston presenteren opnieuw met veel zwier en plezier een verhaal over de latinarockster Soledad op tournee. Religieuzen onder leiding van de strenge dominee Fox volgen haar tot in New Orleans. Ze is bij hen kop van jut omdat ze openlijk over haar abortus zingt. Zelfs de security bij optredens staat niet altijd aan haar kant, getuige de uitspraak "Als ze niet opgefokt waren door een hoer die overal zingt dat ze abortus heeft gepleegd, hoefden wij nu niet in te grijpen, mevrouw" wanneer rellen uitbreken tussen Soledads hysterische fans en protesterende conservatievelingen. Deze laatsten vernietigen ook Soledads laatste opnames waardoor die opnieuw moeten gedaan worden. Soledads agent Fourmille stelt voor om haar livetournee op te nemen en dat is ongezien in de muziekwereld. In het zuiden van de Verenigde Staten zoekt Soledad tijdens haar tournee naar genoegdoening voor een pijnlijke gebeurtenis uit haar jeugd. Ondertussen is zoals in elk verhaal een geest in de fraaie huid van Fourmille gekropen. Deze keer is dat het vuilbekkende heerschap Harry die nog een appeltje te schillen heeft met dominee "Shitfox" omdat hij hem het "fucking paradijs" had beloofd. In de zuidelijke steden gedraagt Fourmille zich vervolgens allesbehalve als een southern belle en dat zullen grijpgrage mannen geweten hebben.

Ekhö - De Spiegelwereld is al langer een formulestrip waarvan de intriges even luchtig zijn als Fourmilles per verhaal wisselende outfits, maar dat deert allerminst. Dit fantasyvehikel overtuigt zo sterk door het enthousiasme van beide auteurs — en voeg er ook inkleurster Nolwenn Lebreton maar aan toe — dat elk album een welgekomen tegengewicht is voor alle ernst die we dagelijks moeten dulden. Arleston houdt nog wel overkoepelende verhaallijnen in de gaten (met name de relatie tussen Fourmille en Yuri), maar het is duidelijk dat zijn prioriteit meer bij het korte werk van een afgerond verhaal per album ligt dan een eindeloze cyclus. We hebben niet noodzakelijk de behoefte om meer te eisen of te verwachten. Dit is pretentieloos vermaak en dat weten Barbucci en Arleston best.

En ja, Barbucci is een rastalent. Fourmilles expressies zitten voornamelijk in haar mondje besloten. Elke tekenaar hoort de lipjes van Fourmille te bestuderen om de anatomische mogelijkheden ervan te leren.

Fans van de reeks mogen zich voortaan verheugen op een verhoogd publicatieritme, want er is afgesproken dat er van Ekhö - De Spiegelwereld twee albums per jaar blijven verschijnen. De Franse verkoop is dan ook uitstekend te noemen. Per album worden er net geen vijftigduizend exemplaren verkocht. Arleston hoopt toch nog over die magische grens te raken. Deel 7 verschijnt in het Frans in november en speelt zich af in een swingend Londen.