Als je Franstaligen vraagt of ze al gehoord hebben van Dupuy en Berberian, kijken ze je zo meewarig aan dat je heel vlug wil wegvluchten. Die onbetwistbare cultstatus hebben de Parijzenaars geheel verdiend te danken aan ijzersterke stripmijlpalen als Vrouwen en Kinderen Eerst, Stil Geluk en Dagboek van een Strip. Heel toegankelijke, sprankelende verhalen over ene Johan, een redelijk succesvolle schrijver. Als eind twintiger/begin dertiger blijft hij op zoek naar het opperste geluk, maar hoe combineer je dat met werken, huilende baby's, trouwlustige vrouwen en wat eens je jeugdvrienden waren. Strips die, als leeftijdsgenoot, als een boemerang in je gezicht terugkomen. Zo raak, zo juist. Zo fijnzinnig. Hoopvol. Af.

Met hun beiden — zowel Dupuy als Berberian schrijven en tekenen samen — waren ze persoonlijk verantwoordelijk voor een nouvelle vague in de stripwereld. Gestyleerde Monsieur Tati–tekeningen met een hart. Met hun tweede album bij uitgeverij Dupuis wagen ze zich voor het eerst aan éénpagina-gags. De typische Meneer Johan-thema's als goedemorgen zeggen bij de bakker, of meisjes versieren met een baby op schoot, voelen weer vertrouwd aan. Misschien te vertrouwd. Want hoewel een brede glimlach je gezicht blijft sieren, gaat dit album niet recht naar je hart. Daarvoor blijven de auteurs te veel ter plaatse trappelen. Of zijn onze verwachtingen te groot. Of geraken wij eindelijk uit onze "Help, ik word dertig"-crisis. Maar toen we gisteren bij onze stripboer een klant enorm lovend hoorden praten over zijn nieuwste ontdekking, besloten we het maar hierbij te houden: Een Wankel Evenwicht is een prima kennismakingsalbum voor de Dupuy en Berberian-leek.