Ah, de voorwaardelijke wijs... een geliefkoosde stijlvorm van recensenten van historische strips die we ook hier weer met veel plezier mogen gebruiken. Libertalia zou namelijk een vrijstaat geweest zijn op het eiland Madagaskar, gesticht door piraten op het einde van de zeventiende eeuw. Probleem is dat de enige bron die gewag maakt van deze piratenkolonie het nogal dubieuze A General History of the Robberies and Murders of the Most Notorious Pyrates is. Dit boek werd geschreven door ene kapitein Charles Johnson, maar dat zou dan weer een alias zijn van de illustere Daniel Defoe. Die kennen we natuurlijk van zijn Robinson Crusoë, een boek waar feit en fictie ook netjes hand in hand liepen. We moeten dus in elk geval de nodige vraagtekens zetten bij de avonturen van edelman Olivier Misson, priester Caraccioli en piraat Thomas Tew, de stichtende leden van Libertalia. Sinds Thomas Mores Utopia duiken er op regelmatige basis fictieve landen op in de literatuur. Ook Defoes tijdgenoot Jonathan Swift maakte er graag gebruik van in zijn Gullivers Reizen.

Nu, op zich is historische correctheid zeker geen must om een spannend avonturenverhaal te concipiëren, maar toch zijn de auteurs van deze Libertalia niet over één nacht ijs gegaan. Zo liet scenarist Rudi Miel zich bijstaan door de Brusselse historica Fabienne Pigière, gepokt en gemazeld in archeologisch onderzoek overal ter wereld. Vaak leidt een dergelijke gespecialiseerde insteek tot een onleesbaar geheel, maar dat is hier zeker niet het geval, al blijf je misschien net iets te lang met dat prolooggevoel zitten. De tekeningen zijn van Paolo Grella die met dit album in de voetsporen treedt van De Havik-man Patrice Pellerin en marinetekenaar Jean-Yves Delitte en hen zeer kort op de hielen zit. Zo krijgen we hier het begin van een spannende piratentrilogie die wegblijft van de clichés van het genre en de liefhebbers zeker zal bekoren.