Jongeren zullen wel meer vertrouwd zijn met de helden uit Poptropica die als stripfiguren een ontstaan vinden in het online role-playing game www.poptropica.com, naar een idee van Jeff Kinney, de auteur van Het Leven van een Loser, waarop kinderen sinds 2007 spelletjes kunnen spelen, met elkaar kunnen chatten of online boeken en strips kunnen lezen. Maandelijks komen er gemiddeld 3,2 miljoen bezoekers langs uit tweehonderd landen en regio's. De nieuwe komische avonturenreeks voor de jeugd start in het Nederlands met de vertaling van de eerste twee delen. Er zijn er nog maar drie.

Poptropica is een eilandenwereld waar de gamers verschillende eilanden kunnen bezoeken en gamescenario's moeten ondergaan. Ook in de stripreeks moeten Mya, Boyan en pestkop Jordy op elk specifiek eiland obstakels overwinnen: in de eerste plaats weer van het eiland raken om terug naar huis te kunnen, want de gemene Octavius liet hen met een luchtballon stranden op een van de eilanden. Waarom hij dat doet, ontgaat ons vooralsnog compleet en zijn verbeten zoektocht naar een kostbare kaart, die zich aanpast naar de wensen van de eigenaar, heeft hij aan zichzelf te denken. We weten dus niet wat die kinderen verkeerd hebben gedaan en wat de rol van Octavius precies is, behalve voortaan stokken in de wielen te steken van het trio. Los daarvan wonen er op elk eiland telkens weer andere volkeren (Vikings in deel 1, Amazones in het begin van deel 2) die een gevaar betekenen voor onze vriendjes terwijl dieren als uitgestorven dodo's, ijsberen of sabeltandtijgers een verrijking zijn voor plot en spanning. Die dolkomische en avontuurlijke confrontatie met telkens weer andere werelden op een eiland deed deze volwassen lezer denken aan Freds Philemon, maar dat kennen die jonge Poptropica-gamers natuurlijk niet.

De albums zijn prettig leesbaar, soms origineel met grappige en spannende wendingen en de eenvoudige tekenstijl is toegankelijk, daarom niet simplistisch. Hoewel het verhaal aan één stuk doorgaat, ook van deel 1 naar 2, zijn er toch gaten door het uitblijven van verklaringen en motivaties. In deel 2 stapelen de vragen nog meer op en komen er bovendien aliens de noodzaak naar een snelle vertaling van deel 3 opdringen. En zo zijn we ineens toch verslingerd aan dit leuke wereldje.