"The revolution will not be televised" scandeerde de Black Power-beweging in de jaren 1960 in de Verenigde Staten. Gil Scott-Heron maakte er een liedje van. Daar moesten we aan denken — of eigenlijk aan het omgekeerde — toen we in dit album Mister Ming op grote televisieschermen in zijn eigen stad in Nigeria met leugens oproept om Bob Morane te vermoorden. De bevolking geeft gehoor aan de oproep en het ziet er ontzettend penibel uit voor de voormalige soldaat. Op datzelfde elan gaan de scenaristen Aurélien Ducoudray en Luc Brunschwig een half album door. Ze rijgen de ene originescène aan het andere spannende actiemoment waarbij Robert 'Bob' Morane bijvoorbeeld zijn eigen hart een elektrische schok moet toedienen of waarbij hij in het midden van een helikopteraanval terechtkomt of met Tania Orloff, het nichtje van Ming en de love interest van Bob, op een motor ontsnapt. Bob wordt van nogal wat zaken beschuldigd terwijl de president van Nigeria voor zijn leven vecht en een nobel geachte uitvinding voor de scholing van burgers in werkelijkheid kwalijke bedoelingen heeft. Twee zaken waar Bob als zondebok optreedt.

Dit is het slot van de eerste cyclus en het moet eigenlijk nog goed en wel beginnen. De scenaristen hebben Bob Morane nu namelijk een drijfveer gegeven om hem als lone wolf te lanceren. Maar die uitdaging kunnen ze niet zelf meer uitwerken. Ze zijn recent ontslagen door uitgeverij Le Lombard die het verdere commerciële potentieel (van deel 1 werden er 24.000 exemplaren verkocht) niet op de helling wilde zetten. De uitgeverij kloeg over de samenwerking waarin vertrouwen en respect ontbraken. Henri Vernes, de bijna honderdjarige bedenker van Bob Morane die William Vance' versie nog altijd het meest prefereert, was sowieso geen voorstander van de nieuwe aanpak en liet dat ook nadrukkelijk optekenen in giftige interviews. Toegegeven, De Nieuwe Avonturen van Bob Morane is een moderne vrijgeleide met futuristische elementen voor een stripreeks anno nu, maar het leest allemaal nogal rommelig en de verhaallijn met Bill Ballantine heeft aanvankelijk zelfs geen enkele meerwaarde tenzij om hem ook wat patina te geven met flashbacks en het nemen van moeilijke beslissingen in het heetst van de strijd. Toch vinden we dat Ducoudray en Brunschwig erin geslaagd zijn om de oude personages een geslaagde nieuwe invulling te geven met de vertrouwde typering. Mister Ming is nog steeds geniaal gemeen en Bob is de berekende avonturier zelve. Er zijn nog zekerheden.

Hoe het nu verder moet, zullen we pas in 2018 lezen. Er komt alleszins een nieuw schrijversteam. Tekenaar Dimitri Armand valt niets te verwijten en blijft als tekenaar aan boord. Dat is dan het goede nieuws.