Toen de albums van de maand november verdeeld werden, had we niet echt een voorkeur. "Neem jij Ster van de Woestijn 3 maar", oordeelde de baas. Het geeft niet dat je het eerste tweeluik niet hebt gelezen, dit is een prequel." En zo is ons leven mooi.* Het ene moment weten we niet wat te bespreken, het andere moment hebben we een goudklompje in handen.

In Ster van de Woestijn 3 bevinden we ons in de interessante, maar uitdagende kolonistenperiode van de Amerikaanse geschiedenis. Van nostalgie is geen sprake, we worden onmiddellijk ondergedompeld in de rauwe, keiharde realiteit waarbij de belangen van cowboys, pioniers en indianen zelden gelijk lopen. We hebben het wel voor deze Go West-periode en zeker wanneer we kennis maken met krachtige personages zoals Garth, Mary en Ochtendbries.

Dat Stephen Desberg een topscenarist is, is een open deur intrappen. En zeker hier waar de verhaallijnen zo soepel naast elkaar vloeien om samen te komen en terug uit elkaar te meanderen (ja, soms zijn we dichterlijk aangelegd). Een cowboy, huifkarren, een moord, een squaw, een medicijnma, een saloon, een bison,... alle ingrediënten zijn aanwezig om een mooi westernverhaal te vertellen en te eindigen met een cliffhanger die ons nu al doet uitkijken naar deel 4.

Hugues Labiano (bekend van Black Op met Desberg en Dixie Road met Jean Dufaux) is de ideale tekenaar. Wat een koppen! Wat een details! Meermaals moesten we denken aan de stijl van Malik (Archie Cash) en dat is wat ons betreft een stevig compliment.

En ja, ook de inkleuring van Jérôme Maffre is een vermelding waard. Wonderlijke nachtscènes en een aantrekkelijke afwisseling van pagina's in koude en warme kleuren verhogen immers het kijkplezier.

Maar het hele album draait dus om wie of wat de Ster van de Woestijn is. We kunnen je alleen maar de goede raad geven het album in huis te halen, of je die andere cyclus al gelezen hebt of niet.

* Het kan soms ook tegenvallen, maar gelukkig komt dat zelden voor...