DE WOESTIJNSCHORPIOENEN 3
Zeewind
Hugo Pratt • Casterman
176 p. (HC)
|
|
| Zanderige carnavalsoorlog |
|
1941. De woestijnoorlog rommelt in al zijn hevigheid. Ergens in die stofferige leegheid rijdt een Italiaans pantserwagentje dwars door alle linies heen. Aan boord een Joodse spaghettivreter, twee Indo-chinese Fransozen, de Ethiopische castreerster Ghula en natuurlijk de Poolse kapitein Koïnsky. Die onuitstaanbare cynicus is de ultieme woestijnschorpioen. Een zootje ongeregeld dat door de geallieerden gerecruteerd werd met als enig doel via moorddadige hinderlagen de Italiaans-Duits-Libische vijand in het zand te doen bijten. Op hun doortocht ontmoet het groepje Madame Brezza. Deze onweerstaanbare bordeeluitbaatster weet waar de Duitsers hun goudvoorraad hebben verstopt. De karavaan zet zich in beweging.
De Venetiaan met de Keltische familienaam, Hugo Pratt, is dit jaar 10 jaar geleden overleden en we zullen het geweten hebben. Een megatentoonstelling in Siena, vuistdikke aquarelboeken, beddengoed, ja zelfs een heuse beschilderde lijnbus die tot 2017 rondrijdt in Angoulême; de commercie maakt weer overuren. Maar het is ons om de strips te doen. Casterman brengt ons volop herdrukken. Ondermeer van het uitverkochte De Woestijnschorpioenen, een driedelige reeks die alleen al in Frankrijk 358.000 keer over de toonbank ging. Dit verwondert ons niet. In tegenstelling tot het vaak irritante geneuzel tussen Corto Maltese en Raspoetin, bieden Kapitein Koïnsky en Co ons gewoon avontuur. En dit alles met de typische Pratt-toets. Die grove perfecte lijn, die ruime kaders en die verdraaide camerastandpunten. Je waant je haast op een Venetiaans carnavalsbal met perfectionistisch weergegeven uniformen.
Heiligschennis of niet. In oktober verschijnt een nieuw deel van deze zandbijters maar dan getekend door de Zwitser Wazem. Naar verluidt zou dit meer dan aardig gelukt zijn. Tot dan blijft deze heruitgave een mooi weerzien met de meester van de verstilde beweging. |
|
| > WOUTER PORTEMAN — september 2005 |
