Beeld je in: nadat jij je partner betrapt met een ander in bed, verbreek je de relatie en heb je dringend nood aan een opkikkertje. Wat zou jij doen? Voor ons is het overduidelijk: we proppen onszelf ronduit vol met alle zoetigheden die ons pad kruisen. In veel romantische films zien we hoe troosteloze vrouwen een break-up verwerken door potten ijs en repen chocolade soldaat te maken. Tamara is de stereotiepe, corpulente puber die hier vlijtig aan meedoet en niet kijkt op een zak chips meer of minder. De aanleiding van haar vreetwoede is geen kattenpis: ze heeft haar vriend Diego betrapt met een ander meisje in bed, dus ze zet een punt achter de romance. Nu ja, betrapt is veel gezegd. Om de draad weer op te pikken, wil ze onder andere wraak nemen door naar bed te gaan met Wagner, een andere jongen. Diego houdt zijn onschuld vol en wil er alles aan doen om dit zogenaamde misverstand uit te klaren met zijn ex. Hij probeert zich met haar te verzoenen door allerhande kleinigheden die ons nogal vrij cliché lijken: het laten leveren van een taartje, bloemen, liefdesbrieven en nog veel meer. Jammer genoeg loopt het niet altijd zoals hij dat wil.

Dit is een verhaal vol ontroering, maar ook de nodige portie humor is present. Hoe sadistisch het ook klinkt, in deze treurige periode voor Tamara zijn er voldoende momenten waar je als lezer mee kan lachen. Zo jaagt haar vader het meisje uit de slaapkamer door de klassieke muziek van Stockenstrumfsky op te zetten en gaat Diego ongewild uit met de oudere Antoinette Chapelier na het uitkiezen van de verkeerde brievenbus voor zijn liefdesbrief. Soms is het album melig, dat geven we toe, maar voor de doelgroep van tienermeisjes past dit wel. Wij verkiezen evenwel iets meer diepgang en onvoorspelbaarheid in de karakters van de personages.