Bibliografie van Luc Jacamon
• De Killer
• De Orde
Bibliografie van Matz
• Adiós Muchachos
• Bloednacht
• Bullet to the Head
• De Killer
• De Zwarte Dahlia
• Headshot
• Levenslijnen
• Mexicana
• Shandy - Een Engelsman in het Keizerrijk
• Tango
• Verdwaalde Kogels
• XIII Mystery
CYCLOOP 1
De Huurling


Luc Jacamon + Matz • Casterman
56 p. (SC)
Telegenieke moordenaars
2054. De knappe Italo-Amerikaan Douglas Pistoia zoekt wanhopig naar werk. Cum laude afgestudeerd, aanvoerder van de jeugdelftallen van AC Milan en gehuwd met de tijdloos mooie Tatiana. Douglas' cv leest als een sprookjesroman. Toch staan de werkgevers niet te dringen om zijn gunsten. Uiteindelijk wordt hij omarmd door de particuliere veiligheidsfirma Multicorps Security Inc. Op datzelfde moment beslissen de Verenigde Naties hun militaire missies uit te besteden. Multicorps Security haalt het vette contract binnen en stuurt haar hypermodern uitgeruste vredeshuurlingen naar het rumoerige Turkije. Maar er is meer. Dankzij de ingebouwde microcamera op hun helm, kan de hele tv-kijkende wereld rechtstreeks meegenieten van de gelegaliseerde oorlogsdaden van deze moderne cyclopen. Na een heldendaad wordt kijkcijferkanon Pistoia gebombardeerd tot het uithangbord van Multicorps Security.

In tegenstelling tot het heftige De Killer, waarin je de zieke hersenspinsels ondergaat van een pokdalige huurmoordenaar, houdt het duo Jacamon + Matz het hier extreem rustig. Scenarist Matz neemt netjes zijn tijd om zijn (te) nabije sf-wereld op te bouwen. Hier geen scenariografische hoogstandjes zoals bij het zielsverwante Reality Show van Robbedoes-man Morvan. Ook kleurvirtuoos Jacamon houdt zich braafjes aan zijn rechthoekige kaders. Enkel in de puike actiescènes laat hij zich even gaan om daarna weer zijn uitgestreken gezichten in het gareel te laten lopen. Toch hangt over deze vlotte strip een soort wazige spanning. Ieder moment verwacht je dat Pistoia zijn naïviteit overboord gooit, zijn marionettenkoordjes doorknipt om uiteindelijk onschuldig weg te wandelen... een kleverig bloederig spoor achter zich latend. Niets van in dit typisch eerste deel. Maar De Killer heeft ons geleerd het goede moment af te wachten en geduld te hebben.

Nog even dit: Wil iemand eens die strip cadeau doen aan stilist Dries Van Noten. We zijn immers helemaal weg van die rechthoekige reverssnit van Pistoia's witte kostuum.
> WOUTER PORTEMAN — oktober 2005