Onlangs waren we een uurtje te vroeg voor een afspraak. Geen probleem, we hebben altijd wel enkele nieuw verschenen strips bij de hand. Maar deze keer leek het ons beter om de wagen een paar honderd meter te verplaatsen. We stonden bij een schooltje geparkeerd en de inhoud van het feestelijk getitelde Stoelen aan de Kant was om de haverklap niet toonbaar voor spelende kindjes.

Deze nieuwste cartoonbundel van Steve Michiels, die voordien in een gewijzigde vorm bij de Waalse uitgeverij Frémok verscheen, is een bonte en blote parade van cartoons, gags, kleurplaten, spelletjespagina's en uit te knippen documentatieplaten over het leven op de boerderij waarop telkens dieren van jetje geven. De uitvoering varieert van zwart-wit over monotonen tot full colour en zelf in te kleuren tekeningen. Ja, er is veel naakt te zien, maar meestal lopen we zo'n soort obsessie niet uit de weg. Er valt altijd wel wat te lachen met seks. Steve Michiels bekijkt het trouwens op een heel andere manier dan pakweg Rooie Oortjes.

De gags van Het Land van Albert, een burgermannetje dat telkens absurde avonturen en situaties beleeft of ondergaat, vormen een hilarische regelmaat in deze bundel. Al de rest is al net zo prettig leesbaar opvulsel.

Steves werk zien we sporadisch in tijdschriften passeren. Pas in gebundelde vorm bedenken we ons dat hij bij de toplaag van 't Vlaamse cartoonistengilde hoort en dat een grotere albumproductie wenselijk is. Zijn website hebben we alvast gebookmarkt.