Men neme één snuif Indiana Jones en een flinke teug Maya-legendes. Goed met elkaar mengen en wanneer er een vet sausje ontstaat enkele soeplepels Walking Dead toevoegen. Stevig doorroeren tot het potje bijna overkookt en daarna op een laag vuurtje de films Ghost Ship en Death Ship toevoegen. Schotel tenslotte het afgekoelde Gold of the Dead voor aan je hongerige lezers.

Zo eenvoudig was het allicht niet, maar het moet gezegd dat de invloeden van Gold of the Dead, een nieuw one-shot dat verschenen is bij Gorilla, er nogal dik op liggen. Drie gewetenloze avonturiers vermoorden een archeoloog en zijn gids om de fabuleuze Maya-schat die zij gevonden hebben, in te pikken. Aan boord van het schip naar Frankrijk krijgt een van de boeven echter onverklaarbare nachtmerries. Die worden werkelijkheid wanneer een nietsvermoedend bemanningslid een kist opent en zo de vloek van de schat ontketent. De passagiers van het schip zullen zich met hand en tand moeten verdedigen tegen de vleesetende zombies die de diefstal van het Maya-goud willen wreken.

Gold of the Dead begint dus als een doorsnee avonturenverhaal maar ontaardt op het schip al snel in het betere splatter 'n' gore-werk, met darmen en hersenen die vrij expliciet in beeld genuttigd worden. Het verhaal werd verzonnen door avonturier Silvio Panucci en in een scenario gegoten door Fred Weytens, bekend van Aslak en De Tijgerwals. De nachtmerries en visioenen durven nogal onsamenhangend over te komen en het vergt wat moeite om de tien passagiers uit elkaar te houden (onze euro viel pas bij het lezen van de schutbladen achteraan), maar verder is dit een rechttoe rechtaan verhaal dat volledig de wetten van het genre volgt, helaas tot en met de vrij karikaturale en weinig uitgediepte personages toe. Maar wie maalt daar om wanneer je een beetje naakt, een beetje humor en vooral heel veel actie in de plaats krijgt?

Weytens werkte eerder samen met animatietekenaar Yan Le Pon aan het onvertaalde Égide. Waar hij voor die reeks nog enkel het storyboard schetste, neemt Yan ditmaal al het tekenwerk op zich. Hij weet een mooie balans te vinden tussen het realisme uit Amerikaanse comics en de zwier uit de Franco-Belgische school, mede dankzij de geslaagde inkleuring van Marie Avril.

Wie aan een vernieuwende of uitdagende strip toe is, raden we met plezier Hier van Richard McGuire of Arsène Schrauwen van Olivier Schrauwen aan. Wie daarentegen voor complexloos griezelen gaat, onderuit gezakt in de zetel met de zak chips binnen handbereik, kan zich aan Gold of the Dead geen buil vallen.