HIGH SECURITY 5 cyclus 3: De Schaduw van Ezekiel - deel 1/2
Gihef + Joël Callède • Dupuis (Spotlight) 48 p. (SC)
|
|
Ondergewaardeerd |
|
Het zit scenarist Joël Callède precies niet mee. Zowat al zijn reeksen halen niet het gewenste succes, als ze al niet waren opgezet als afgerond geheel zoals de trilogie Halloween. Vier van zijn acht creaties zijn vertaald. Het niet-vertaalde vierluik Enchaînés, ook van tekenaar Gihef, wordt door EuropaCorp, de productiefirma van de Franse regissur Luc Besson, klaargestoomd voor een film. Er komt ook een tweede stripcyclus. Hier zit het Callède wel mee. Niettemin is de gevangenisthriller High Security nu aan zijn laatste tweeluik toe. Aan Callède ligt het uitblijven van een treffer niet, we vinden hem een van de beste en ook een van de meest ondergewaardeerde scenaristen van zijn generatie. Ook Jean Van Hamme zag in hem het nodige potentieel. Callède schrijft voor de reeks XIII Mystery een one-shot over Betty Barnowsky.
Callède koppelt op evenwichtige wijze spanning, intrige en emotie. Zijn personages zijn beslist geen oppervlakkige figuren, of het nu de wat getormenteerde cipier Aleks Wojda is of zijn girlfriend voor een nacht (hij wil lust, zij wil meer), zijn collega Eva, of gevangene 'Monnik' die er zichtbaar pret in heeft om Aleks te confronteren met zijn op beeld vastgelegde en via mail verspreide avontuurtje met Eva. Door dat filmpje staan Aleks en Wojda er als gestrafte kinderen bij in het bureau van de directrice waar ze getrakteerd worden op een reprimande. Ondertussen staat gevangene Casey op het punt vrijgelaten te worden. Hij kijkt ernaar uit om zijn verstopte buit op te halen. Met zo veel geluk waant hij zich een persoonlijke beschermeling van God. Maar het is niet God die 'm op de hielen zit. Zijn ex-baas, Mr. Ezekiel van wie Casey het geld stal, heeft een meedogenloze killer op 'm afgestuurd die handig kan omspringen met een chirurgisch mes. Terwijl we meer vernemen over het verleden van Aleks, wordt ook duidelijk dat Casey's plaaggeest Ezekiel, de machtigste maffiabaas van San Diego, een oude bekende is van de cipier.
Aan het realisme van Gihef schort nog wel wat. De gezichten komen soms niet correct over, maar de ambachtelijke inleuring van Dina Kathelyn maakt hier veel goed. Enkel de handmatige lettering is erg slordig gedaan. Het moest precies rap gebeuren. |
|
> DAVID STEENHUYSE — augustus 2010 |