DE HELDENDADEN VAN POISON IVY 1 Bloem van de Bayou
Philippe Berthet + Yann • Dargaud 48 p. (SC)
|
|
Superheldenpastiche |
|
In 1994 startten Philippe Berthet en Yann de reeks Pin-Up, waarin Dottie tijdens de Tweede Wereldoorlog gescheiden wordt van haar vechtende man en om den brode in de huid kruipt van de stripfiguur Poison Ivy. Pin-Up was een heel sobere en gevoelige strip waarin Dottie na verloop van tijd zo goed als één werd met de sexy Poison Ivy. Nu creëren de beide auteurs een nieuwe reeks rond Poison Ivy zelf, en deze is van een heel ander kaliber.
Swampy is een jong meisje dat opgroeit in de moerassen rond New Orleans. Ze is niet op haar mondje gevallen en laat zich de versierpogingen van Achab dan ook welgevallen. Wanneer Swampy op een dag een misdaad ziet gebeuren, trachten de criminelen haar om te brengen door haar enkele bessen van de 'Poison Ivy' toe te dienen. Swampy sterft niet, maar verwerft integendeel de speciale gave om mannen te kunnen doden met een kus van haar lippen. Daarnaast heeft ze plots het lichaam van een volwassen vrouw. Ze ontdekt haar dodelijke gave met alle gevolgen van dien en komt zo in het vizier van de W.O.W., Women On War. Deze groep van vrouwelijke superhelden werd samengebracht met het oog op de nakende oorlog tegen de nazi's. President Franklin Roosevelt stelt Swampy voor het ultimatum om deel te nemen aan W.O.W., ofwel gevangen genomen te worden.
Voor de liefhebbers van superhelden klinkt het verhaal van de W.O.W. wellicht erg bekend. De parallellen met de X-Men zijn dan ook overduidelijk. De mentor Roosevelt zit zelfs ook in een rolstoel, net als professor Charles Xavier bij hun comicsvoorbeelden. Het verhaal is ook veel lichtvoetiger van aard dan de soms erg sombere Pin-Up-strips. Yann neemt het allemaal niet zo nauw met de realiteit en laat zijn heldin vooral erg heroïsch zijn, met de nodige overdrijvingen.
Berthet voelt zich dan weer overduidelijk als een vis in het water in deze nostalgische setting met een knappe heldin. Waar de sciencefiction van zijn vorige reeks Yoni voortdurend leek te wringen met zijn galante stijl, keert hij nu terug naar het Amerika van de eerste helft van de 20ste eeuw. Poison Ivy mag dan een charmante pastiche zijn op de Amerikaanse superheldenverhalen, ons lijkt het toch een stapje terug na een reeks als Pin-Up. Deel twee zit er echter al aan te komen, het is al uit in het Frans, dus hebben we binnenkort al een beter zicht op waar Berthet en Yann eigenlijk naartoe willen met de avonturen van Poison Ivy. |
|
> MARC BASTIJNS — juni 2007 |