Toen onze hoofdredacteur onlangs het heuglijke nieuws bracht dat Standaard Uitgeverij Marvel-comics zou uitgeven, waren we benieuwd met welke verhaallijn en series ze zouden beginnen. Een van de eerste reeksen is gelukkig Spider-Man. De vijf films waren wereldwijd een groot succes. Ondanks de niet in acteerkunsten uitblinkende films was de verhaallijn goed te volgen. Zeker voor iemand zoals ondergetekende die in zijn jeugd is opgegroeid met de Spider-Man-uitgaven van Junior Press.

Spidey-liefhebbers kennen ze ongetwijfeld: de series Web van Spiderman, Peter Parker, de Spectaculaire Spiderman. Oude aartsvijanden zoals Kingpin, Kraven, Elektro, Rhino, Shocker en de Green Goblin speelden regelmatig een hoofdrol in de oude avonturen. Later kwamen daar nog onder andere de huurmoordenaar Tombstone, Hammerhead en Chameleon bij. En weer later Venom en massamoordenaar Carnage. De grafische hoogtepunten waren wat ons betreft de verhalen die waren getekend door Todd Mcfarlane, Erik Larsen en vooral Mark Bagley. Laatstgenoemde was de ultieme Spider-Man-tekenaar bij uitstek. Hoewel Mcfarlane het personage Venom voor het eerst tekende, was de versie van Bagley ronduit geweldig. De ontschuldige verhaallijnen gingen met hun tijd mee en vooral de Clone Saga stond bol van intriges die uiteindelijk werden bedacht door de al lang doodgewaande Norman Osborn. In de superheldenwereld komen vaker personages terug uit de dood, maar deze keer was het wel een hele spectaculaire. Temeer daar Spider-Man-kloon Ben Reilly op een tragische manier stierf. Niet lang hierna nam JM Straczinsky de schrijverspen ter hand en hij introduceerde diverse nieuwe schurken en verhaallijnen. Uiteindelijk besloot Marvel dat de wereld van Peter Parker te complex was geworden om nieuwe jonge lezers te interesseren en daarom moest er een nieuw begin worden gemaakt met als toepasselijke titel: Brand New Day.

Wereldwijd waren de reacties van Spidey-fans ronduit negatief en schrijver Straczinsky wou op het laatst zelfs zijn naam van de cover laten verwijderen. Marvel zette door en een nieuw begin was gemaakt. Het huwelijk van Peter Parker en Mary Jane werd gewist door de duivel Mephisto, tante May leefde nog en zelfs Harry Osborn keerde terug uit het dodenrijk. Helaas betekende dit ook het einde van Spider-Man in vertaling. De inmiddels opgeheven uitgeverij Nona Arte vertaalde wel nog Kravens laatste jacht in een integrale versie. Dat er in Nederland en België wel een markt is voor superheldencomics van Marvels concurrent DC bewijst RW Uitgeverij op dit moment.

Desondanks blijven de Marvel-helden Spider-Man, Hulk, Wolverine en anderen tot de verbeelding spreken en gelukkig gaat Standaard Uitgeverij nu de uitdaging aan met het opnieuw vertalen van verschillende reeksen. En dat doen ze uitermate serieus, de uitgaven zien er verzorgd uit en de prijs is bijzonder schappelijk voor 72 pagina's. Voor Spider-Man kiezen ze ervoor om verder te gaan met de verhaallijn The Superior Spider-Man. Hierin neemt Doctor Octopus het lichaam over van Peter Parker. Een slimme zet is om eerst de introductie te vertalen zoals het verscheen in de Amerikaanse delen 698 tot 700 van The Amazing Spider-Man. Dit komt de leesbaarheid zeker ten goede, nochtans zijn er nieuwe personages die niet iedereen bekend zullen voorkomen. Dit is even wennen, maar in de wereld van Spider-Man went alles snel. Na enkele nummers ben je er helemaal mee vertrouwd.