Van alle Donjon-reeksen is Avondschemer onze minst favoriete. De Donjon is er niet meer, het is een post-apocalyptische wereld, er valt dan ook minder te lachen.

Omwentelingen is een opflakkering. Koning Stof en Marvin de Rode leggen zich te ruste op een van de vele rondzwevende splintereilandjes. Marvin ontwaakt nog net op tijd wanneer het gras hem begint op te vreten. Beren die zich op stelten voortbewegen, manen hen aan naar een vlak stuk te gaan. Het is zelfs van belang om continu in beweging te blijven om de omwenteling van het eiland tegen te gaan en zo te voorkomen om in de ruimte te verdwijnen. Het duo raakt slaags met andere beren tot ze een door weer andere beren voortgetrokken, rijdende villa tegenkomen. Marvin ziet wel heil in het drie-acht-uur-systeem waarbij acht uur trekken wordt afgewisseld met acht uur rust in de paradijselijke tuinen rond de villa die hij mee helpt trekken tot hij beseft dat de resterende acht uur erin bestaat wéér te trekken. Koning Stof zoekt ondertussen een uitweg naar een ander eiland. Die prioriteit wil hij best een moment aan de kant schuiven door een aanlokkelijke afleiding: een berin met dikke tieten op het balkon van de villa, opgemerkt door Marvin. Het duurt niet lang of het hele systeem wordt in vraag gesteld. Daar komt bonje van!

Bedenk het maar eens, al het bovenstaande en wat we dan allemaal nog niet hebben samengevat. Joann Sfar en Lewis Trondheim blijven zich als een vis in het water van hun eigen geschapen wereld voelen. Het is een flink geschapen wereld met tal van verrassingen, maar ook met een aanhoudende dreiging en eindelijk weer heel wat humor. Genieten!