In 1988 verscheen het vijfde en laatste lange verhaal van Maria Maes en Giel Derode in het weekblad Kuifje. Het verscheen nooit in album in tegenstelling tot de vier voorgaande avonturen van de wetenschappers die overal ter wereld onderzoeken uitvoerden. Die onderzoeken hadden een fantastisch kantje die ons tegenwoordig zowaar doen denken aan The X-Files. Buitenaardsen of de legende van Loch Ness en andere yeti's, ze kregen hun plaatsje in een anders realistische omgeving. Voor dat realisme staan de twee hoofdfiguren garant. Magda en Chris Lamquet, die sindsdien furore maakten met respectievelijk Charly en Alvin Norge, Eco Warriors en sinds een paar albums Alfa, spelen de menselijkheid van Maria en Giel uit: hun bezorgdheid voor elkaar, hun vriendschap, vastberadenheid, koppigheid ook wel, hun kleine en grote verschillen.

In Dreiging op Alguam beleeft het koppeltje los van elkaar een avontuur. Giel is aan de slag op een onderzees onderzoekscentrum dat reuzedolfijnen bestudeert. Een van de dolfijnen keert zich plots op bijzonder agressieve manier tegen de wetenschappers die met het dier leerden communiceren. Begrepen ze nu maar wat de dolijfn via het aanwijzen van pictogrammen wil vertellen want er loert gevaar! Ondertussen doet Maria, die nu voor een radiozender reportages maakt, mee aan een luchtrally om van Londen naar Sydney te vliegen. Onderweg vraagt ze haar kompaan de piloot een tussenstop te maken. Ook zij komt in een lastig parket terecht. Uiteindelijk vloeien de verhaallijnen samen, een beetje gekunsteld, dat wel. Het levert niettemin een onderhoudend avontuur met spannende momenten op.

Vooral het ietwat losse realisme van Magda springt in het oog. Met zichtbaar gemak kan ze een feilloze tekenstijl voorleggen met voldoende zwart-witcontrasten zodat het ook in zwart-wit mooi oogt. Na het einde van de reeks Charly en het one-shot Het Kleine Afscheid (op scenario van Marvano) zijn we haar uit het oog verloren omdat haar latere albums niet meer vertaald raakten. We hebben het over de trilogie Cavale in de collectie Secrets (Geheimen) van Frank Giroud. Jammer, want haar heldere tekenstijl is quasi onberispelijk en kan niet anders dan een groot publiek behagen. Het is dan ook uitkijken naar de tweede cyclus van Sherman waarin ze Griffo opvolgt, nog steeds op scenario van Stephen Desberg.

Dit vijfde verhaal van Maria en Giel, dat oorspronkelijk de reeksnaam De Avonturen van Giel en Maria had, verscheen nog niet in het Frans in album. Speciaal voor vzw Arcadia tekende Magda dus een cover. Voor de rest zijn er nog acht kortverhalen en twee gags die onuitgegeven blijven. Voor ons mag dit gerust naar een zesde album leiden.