Moréa Doloniac is een draak van een meid. Niet letterlijk — ze is zo sexy als een jonge, sportieve en rijke stripheldin maar getekend kan worden en largo voorzien van oren en poten. Maar als 'draak' (blabla genetische code blabla eeuwige strijd blabla toekomst van de wereld) blijkt ze onsterfelijk te zijn, zodat ze een moordaanslag op haar hele familie overleeft. Zo maakt Moréa de promotie van de eeuw: van bediende van het 37ste knoopsgat tot troonopvolgster van de multinational Doloniac World Company. Met de steun van drakenveteraan ridder Terkio leert ze meer over haar erfenis, zwaardvechten en hun aartsvijanden, de 'engelen' die willen heersen over een lelijke wereld zonder draken, te beginnen met de heerschappij over DWC.

Largo Winch meets Highlander, oreert Uitgeverij L zelf, die de draad oppikt waar Talent hem twaalf jaar geleden liet vallen. Deze zomer verscheen het achtste deel in het Frans, maar in het Nederlands was de reeks na twee delen stopgezet. Met een nieuwe, dynamischer cover wordt de herkansing van de serie op gang geschoten.

Een vintage-Arleston-serie met veel actie, een beetje humor, schone madammen, stoere venten en een epische inzet. Geen typische Arleston echter, want je treft er geen fantasywereldje met tovenaars of trollen, maar een sf-setting op onze goeie ouwe aarde. Toch ontbreekt de fantasie niet en zorgen elementen als onsterfelijkheid en de vete tussen de engelen en draken voor de magische toets.

Stoor je in dit eerste deel niet aan de grafische kwaliteiten van de Canadese tekenaar Thierry Labrosse: die zijn niet altijd even hoog, maar in deel 2 ging hij al drakensprongen vooruit. Vanaf deel 6 werd de reeks overigens overgenomen door Laurent Libessart. Vanaf deel 3 kreeg ook Arleston geestelijke bijstand, van Dominique Latil.