Vijf Mickey Mouse-verhalen zijn er opgenomen in deze uitgave op groot formaat. Het eerste, Mickey Contra de Zwarte Schim, is volgens de gebruikers van de onlinedatabase Inducks (dat meer dan honderdzestigduizend Disney-verhalen oplijst in alle vormen en maten wereldwijd) het hoogst gewaardeerde werk van Floyd Gottfredson. In dit verhaal komt namelijk voor het eerst de Zwarte Schim voor, de meest enigmatische schurk uit het Disney-universum. Omdat hij er naar eigen zeggen niet tegen kan om iemand te zien doodgaan, bedenkt hij ingewikkelde manieren om personen die hem dwarsbomen (Mickey dus) zichzelf te laten doden. Mickey moet al even vindingrijk zijn om levend en wel uit de valstrikken te geraken. De Zwarte Schim is gehuld in een zwarte mantel en ondertekent zijn dreigbrieven met een zwarte vlek (blot in het Engels waardoor hij aan zijn oorspronkelijke naam Phantom Blot komt). Onder de zwarte mantel blijkt een ouder evenbeeld van Walt Disney schuil te gaan. Een vermeend eerbetoon van Gottfredson aan zijn baas. Dat is tenminste één op de achtergrondpagina's voorgestelde hypothese. Dat Disney dit eerbetoon weinig kon smaken, kan in elk geval verklaren waarom de Zwarte Schim hierna nooit meer in een in de Verenigde Staten verschenen Disney-strip werd ontmaskerd.

In het daaropvolgende Aladins Olielamp koopt Mickey in een tweedehandszaak een oude olielamp waar een geest in zit. Hij laat elk van Mickey's wensen uitkomen, tenzij hij die verkeerd verstaat en bijvoorbeeld Mickey's woonkamer met bloem versierd in plaats van met bloemen. Mickey komt er ook achter dat de goede doelen die hij met zijn lamp wil uitvoeren, zich vroeg of laat tegen hem keren. Terwijl Mickey Contra de Zwarte Schim nog een spannend detectiveverhaal is met een gemaskerde schurk, leest Aladins Olielamp als een aaneenschakeling van komische strookjesstrips waardoor het ritme van de grappen zeer hoog ligt. Dat geldt ook voor Mickey en Donderdag waarin Mickey de hoede krijgt (en dat is géén cadeau) over Vrijdags broer Donderdag uit West-Afrika (zie Mickey en Robinson Crusoe uit deel 2). Donderdag is een destructieve lastpak die in Pluto een hapklaar brokje ziet, hij is het clichébeeld van een zwarte kannibaal. Mickey is hem liever kwijt dan rijk en verpatst hem aan het circus... dat hem niet veel later komt terugbrengen. In het westernavontuur Mickey op de Kale Cactus Ranch staat Mickey weer oog in oog met Boris Boef. De schurk ontvoert telkens gasten van een ranch om losgeld te eisen. Daar zijn nu net Minnie en Clarabella op vakantie. Mickey en Goofy komen ter hulp. Omdat Boris zich behoorlijk charmant opstelt in zijn goed voorziene onderkomen, koestert Clarabella ineens gevoelens voor hem. Boris wordt er gek van. Al even gek is een geleerde die een onzichtbre barrière uitvond waardoor hun schuiplaats niet kan bezocht worden door overvliegende vliegtuigen. Tot slot is er Hotel op Stelten waarin Mickey een job wint als piccolo van een hotel waar 'spoken' voor onrust zorgen. Dat doen zij met een specifieke reden die Mickey moet achterhalen terwijl iedereen rond hem zich verdacht maakt.

In elk van de verhalen staan humor, mysterie en avontuur voorop. Meestal trekken Gottfredson en de niet te onderschatten ideeënleverancier en scenarist Merrill De Maris de humorkaart. Die kaart is een aas, waarmee we bedoelen dat er écht mee te lachen valt. Uit de extra pagina's over Gottfredsons medewerkers leren we dat die heren in realiteit zelf geen lachebekjes waren. Inkter Bill Wright verzeilde in een depressie en pleegde zelfmoord. Van De Maris wordt vermoed dat ook hij koos voor zijn eigen dood. In beide gevallen een groot verlies aan talent. De Maris schreef trouwens mee aan het scenario van de eerste avondvullende tekenfilm Sneeuwwitje waarmee Disney de wereld veroverde. Al die kennis vergaarden we bij het lezen van de extra pagina's. Strip- en tekenfilmgeschiedenis gaan hier hand in hand met het heraanbieden van topamusement.



Dat de Zwarte Schim in zijn eigen ontmaskerde gedaante niet meer voorkomt in de Verenigde Staten, geldt niet voor Italië dat een zeer hoge Disney-productie kent. In het vervolg van De Cyclus van de Magiërs duikt de Zwarte Schim op als magiër die absolute heerschappij over de wereld nastreeft. Ambitieus is-ie wel. Boris Boef is een van zijn trawanten. Om zijn doel te bereiken, moet de Zwarte Schim alle toverkristallen, met elk hun magische krachten, uit een versplinterde kristallen kroon bemachtigen. Zulke stukken kunnen gewonnen worden door deel te nemen aan het grote tovenaarstoernooi. Ook Mickey, Donald en Goofy maken hun opwachting op het toernooi. In het daaropvolgende hoofdstuk krijgt dit drietal Minnie Mouse, Katrien Duck en Clarabella als tegenstandsters. Mickey toont zich van zijn edelmoedigste kant, maar zijn meester zit wel nog steeds gevangen bij de Zwarte Schim.

Deze cyclus is meer op kinderen gericht dan De Gouden Jaren van Mickey Mouse waar werkelijk een publiek van jong en oud kan van genieten. De vertelling is helder, charmant en straalt vriendelijkheid uit. Het viel ons wel op dat het oorspronkelijke formaat niet is gerespecteerd en dat de pagina's groter zijn afgedrukt dan de kwaliteit toelaat. Er zweemt een lichte schemering rond alle lijnen, het mist scherpte en dat is een storend element voor een reeksje dat ons het nodige vertier bezorgt.