DE AVONTUREN VAN URBANUS 164
De Schrikkeljarige
Willy Linthout + Steven de Rie/Willy Linthout • Standaard Uitgeverij
32 p. (SC)
|
|
| De baas |
|
Eufrazie wil aantonen dat ze haar mannetje kan staan en probeert haar rijbewijs voor vrachtwagenchauffeur te behalen. Bij haar eerste vracht beseft ze niet dat ze illegale, Aziatische vrouwen (van belang voor een nevenintrige) heeft vervoerd. Bij de politie constateert de commissaris dat ze op 29 februari is geboren, in een schrikkeljaar dus. Volgens de Tollembeekse wetten is ze niet 56 jaar jong, maar is ze integendeel nog maar veertien keer verjaard. Ze ontsnapt daardoor dan wel aan de gevangenis, maar meneer pastoor verbiedt Cesar om seks te hebben met een officieel minderjarige. Voortaan waakt Eufrazie over haar kuisheid, bovendien moet ze terug naar school, op internaat. Pas wanneer ze meerderjarig is, kan ze haar gezin terugzien... binnen zestien jaar. Wie bereidt ondertussen het eten? Een aardappelversie (!) van Eufrazie is alvast geen goede oplossing. Cesar kan zijn lusten niet bedwingen en kan niet terecht bij Wulpse Zulma, hij weigert ook om de seksboerderij van rivaal De Ceuteleire (hallo, nevenintrige) te bezoeken. Dan maar werk zoeken op het internaat in de hoop een schalks moment te stelen in het bijzijn van Eufrazie...
Met 164 albums op de teller en wellicht een miljoen grappen achter de rug kunnen we zonder twijfel opmerken dat de reeks Urbanus nog maar bitter weinig van zijn oorspronkelijke sprankel heeft verloren. Leg er de vijf in de Urbanus Omnibus 4 gebundelde oude verhalen naast en De Schrikkeljarige, deel 164 in de reeks, had net zo goed nummer 16, 20, 50, 100 of gelijk welk ander nummer kunnen zijn zonder dat je hoeft op te merken: "vroeger was het beter". Vergezochte, absurde logica, een verhaalellips waarbij alle problemen in het begin en het midden op het einde altijd wonderwel opgelost raken of de basis vormen voor het volgende verhaal, een jong gebleven gevoel voor ondeugd en een onbeschroomde zin voor actualiteit (vrouwenhandel, prostitutie, terrorisme, pedofilie) als daar een grap uit valt te versieren. Dat Willy Linthout ermee weg komt, deze keer alleen de auteur van het album met assistent Steven de Rie als hulpschrijver, is een understatement. Ook als duo, met Urbanus als co-auteur, zullen ze jou als lezer in al hun onverwachtsheid en volslagen onvoorspelbaarheid altijd de baas blijven. Wie doet het hen na, al 164 albums lang, zonder onvervangbare auteurs te verwisselen of aan onuitputtelijke formules te sleutelen? Wie? |
|
| > DAVID STEENHUYSE — mei 2015 |
