THE BOONDOCKS 1
Ik weet toch dat je geen Kranten leest...


Aaron McGruder • Dargaud
48 p. (SC)
In your face-humor met pijnlijk ware statements

In onze favoriete stripspeciaalzaak spoorde de cover van dit album ons niet aan tot doorbladeren. Vooroordelen.

Aaron McGruder weet er via zijn strookjesstrip The Boondocks over mee te spreken. Dat veronderstellen we althans na lezing van dit eerste deel. The Boondocks startte in 1996 als internetstrip. Vijf jaar later was het uitgegroeid tot een van de succesvolste debuten in de geschiedenis van Universal Press Syndicate (een soort vakbond en distributieorgaan van de aangesloten stripmakers) met een publicatie in meer dan 160 kranten, later uitgroeiend tot meer dan 200 tijdschriften... En nog later door een minderheid kranten er uit geflikkerd. Omdat het net over 'minderheden' gaat en hij daarin harde standpunten inneemt of verbazend stoute taal niet schuwt.

De twee Afro-Amerikaanse jongetjes Huey en Riley Freeman verhuizen van Chicago's South Side naar hun grootvader in de overwegend blanke buitenwijk Woodcrest, wat van beide kanten aanpassingen vergt. De kleine Riley probeert zich vooral te sterken via zijn makkelijk te doorprikken (hij luistert namelijk graag naar Lauryn Hill) gangster rapper-attitude. De wat oudere, schrandere Huey daarentegen is radicaler. "Deels zwart, deels Afrikaans, deels neger en voor een deel gekleurd" vindt hij zijn plaatsje niet in de omgeving waarin hij thans opgroeit. Het schattige halfbloedmeisje (véél meer blank dan zwart) van de overburen pest hij door haar te blíjven confronteren met haar rosse afrokapsel. En zij heeft het al niet makkelijk zonder vrienden, het oerdomme blanke buurtmeisje Cindy nu even negerend.

Voor Huey is zo goed als alles vijandig. Indien niet, dan vindt hij wel snel een argument. Het moeten afrijden van het gras bijvoorbeeld is al een reden om gospelsongs te zingen of te refereren naar de slavernij. Daar heb je nooit een verhaal tegen uiteraard. Ons niet gelaten, het levert regelrechte in your face-humor op, afgewisseld met pijnlijk ware statements. O ja, naast de blanke medemens krijgen er onder andere óók van langs: George Lucas, Star Wars-nerds, Puff Daddy (toen nog bekend onder die naam), telemarketeers en een rits namen uit de politiek en de entertainmentwereld waarbij de extra voetnootjes van pas komen. The Boondocks is daarom meer dan zomaar een strip.

> DAVID STEENHUYSE — augustus 2003