In deze spin-off van de prachtige conceptreeks De Geheime Driehoek zijn de eigenlijke hoofdpersonages de voorvaders van Martin Hertz, de diepmenselijke logebroeder die we hebben leren kennen en die we met heel veel pijn in het hart hebben weten sterven.

Het was toen lang geleden dat we zo'n pijn voelden voor het heengaan van een fictief personage. Ondergetekende denkt dat het geleden is van de laatste pagina's van Quite of Dubbel voor Alak 6 van de legendarische reeks Bruno Brazil in het toenmalige weekblad Kuifje, dat we ons zo verweesd voelden. Toen stierven plotseling de meeste hoofdpersonages, zomaar out of the blue. In die tijd was dat echt onthutsend, het moment dat je besefte dat zelfs de meest sympathieke en onoverwinnelijke striphelden konden sterven. Maar toen Martin Hertz in het laatste deel van de oorspronkelijke reeks ook bij de grote bouwmeester geroepen werd, waren we toch even in rouw. Nooit hadden we meer affiniteit gevoeld met een strippersonage dan met deze man. Erudiet, humaan, ingewijd en bovenal Mensch, zoals onze Jiddische medemensen het zo eenvoudig en toch zo veelbetekenend kunnen uitdrukken. Wat deed dat pijn om dit personage te verliezen.

Gelukkig kwam dat deze spin-off waarin we kunnen kennismaken met de voorouders van Hertz. We weten ondertussen dat ze allen logebroeders/vrijmetselaars waren, maar om ze te verbinden met een paar van de meest vooraanstaande logebroeders in de geschiedenis was gewoonweg geniaal van scenarist (of moeten we zeggen broeder) Didier Convard. In dit deel volgen we de zogezegd overleden Napoleon Bonaparte naar zijn eigenlijke doelbestemming, het Egypte waar hij zijn eerste overwinning vierde. En met het bereiken van die bestemming wil hij die overwinning niet herleven, maar wel afmaken waarom hij dit oude land eigenlijk was binnengevallen. Ondanks zijn soms niet zo nette wijze om het oude continent te bevrijden van zijn oude normen en waarden, adel en kerk, was de man echt begaan met de gewone mens op het oude continent. Hij putte zijn waarden en normen uit de broederschap waar hij, en met hem het grootste deel van zijn getrouwen, van soldaten tot officieren, deel van uitmaakten. En dat broederschap had besloten om het oude continent te bevrijden van die oude lasten. Uiteindelijk is dat in 1945 dan toch uiteindelijk gelukt.

Maar om het bij dit boekje te houden: Napoleon is dus op weg naar zijn uiteindelijke lotsbestemming. Zonder een spoiler te willen geven, blijkt het ontroerend hoe een heerser over een (toenmalig) groot deel van de wereld zo gelukkig kan zijn met zo'n eindbestemming.

Aanrader voor ingewijden. En voor de anderen misschien een reden om ook ingewijde te worden.